Gisteren hebben we in een adviesgesprek met onze contactpersoon van de Rabobank de laatste plooien in de hypotheek afspraken gladgestreken. We krijgen binnen een week nog de officiële offerte, maar die zal er net zo uitzien als het rapportje dat we al meekregen. Weer een hobbel genomen. Voor ons wel een heel bedrag om te lenen. Gelukkig hebben we al aardig wat ingelegd in de bankspaarhypotheek van ons huidige huis, en kunnen we wat eigen geld inleggen, anders was het nooit gelukt. Maar ja, dit is natuurlijk ook een idioot plan van ons.

Een van de kamers van de Rabo wordt opgesierd met een wandvullende foto van een koe in een boerenbedrijf. De Rabo is trots op zijn boerenverleden. Daarover werd ons in ons eerste gesprek toevertrouwd, dat de Rabo zich ook vanuit haar historie moreel aangesproken voelt om financiering voor initiatieven in Oosterwold te ondersteunen. Zo ging het vroeger ook toen de Rabo nog een coöperatieve Boerenleenbank was. Ik heb nog gegoogled, maar die ene foto kan ik niet vinden. Uit deze spreekt dezelfde ambitie, hoewel niet helemaal dezelfde sfeer; toch meer een marketingplaatje.

Onze contactpersoon heeft als een goede verkoopster ons er nog op gewezen, dat wij er goed aan doen, om ons ruimhartig te verzekeren alvorens we dood gaan, of onze baan zouden willen kwijtraken. Daarover moeten we dus nog nadenken, maar daar hangt het doorgaan van de hypotheek niet meer af.

Nu als de wiedeweerga verder aan het opstellen van een reglement voor de op te richten Vereniging van Eigenaren van de Frederik van Eedenweg. Want de gemeente gaat als eis opleggen aan toekomstige kopers, dat zij lid worden van zo'n vereniging die de zorg draagt over de aanleg en onderhoud van de kavelweg. Maar dat geldt dus ook voor ons als eerste initiatiefnemers. Geen lid, geen koop. Gelukkig gaat de notaris ons daarbij helpen, en kunnen we ook gebruik maken van het voorwerk dat deze notaris er samen met Frank Meijers in heeft gestoken.