Sinds het eerste jaar hebben we een wilgenhut, die gebouwd is door onze dochter Irene. Hoe? Dat lees je hier. Deze hut snoeien we ieder jaar bij, omdat er telkens een pruik van anderhalve meter hout op groeit. In de hut hadden we een provisorisch bankje gemaakt van een berg dunne wilgentakjes. Maar die waren vergaan.

In de wilgenhut hebben we vier stammetjes neergezet die we twee jaar geleden van het Houthakkersgilde hebben gekocht, maar nog steeds niet opgestookt. Die kunnen mooi dienst doen als pootjes.

Van de oude tuinbank die we gedemonteerd hebben, kunnen we resthout gebruiken, en uit de beste en dikste plank hebben we twee planken gezaagd die we met drie dwarsbalkjes aan elkaar hebben geschroefd. We hebben de gaten gevuld met houtlijm, zo goed als het gaat bij deze hergebruikte planken. Vervolgens een schuurbeurt, en twee lagen grondverf, en dan twee lagen mooie glanzende groene verf. Voorwaar ziet dat er weer uit als een nieuw bankje. Even poseren in het zonnetje dus.