Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 18 mei 2023

We discussiëren wat af in Oosterwold, en er komen ook steeds meer theatrale of muzikale evenementen. Maar open gesprekken zoals we dat kennen van bijvoorbeeld Pakhuis de Zwijger kennen we nauwelijks. Misschien kunnen we daarin verandering brengen.

Dave Pendle en Michelle Holliday willen daarvoor een eerste aanzet geven in een presentatie en dialoog over Thrivability? ThrivaWat? Thrivability is een nieuw woord dat Michelle Holliday heeft samengesteld uit de engels woorden to Thrive: na te streven of te floreren en Ability: vermogen. Dus het vermogen om te floreren. Dat zijn ingewikkelde woorden voor iets wat wellicht toch heel basaal is: hoe mooi zou het zijn als we niet alleen goed zouden zorgen voor elkaar en voor de natuur, ecosystemen, leefomgevingen, en bij al dat zorgen ook zelf nog zouden opbloeien, tot bloei komen?

Michelle heeft hierover een boek geschreven: The Age of Thrivability. Dat is de aanleiding voor een presentatie die inleidend zal zijn op een aantal vragen waarmee de deelnemers aan de slag zullen gaan. Als er genoeg deelnemers komen, kunnen we uiteen gaan in verschillende groepjes, en daarna plenair uitwisselen.

De voertaal tijdens de presentatie is Engels. In de discussiegroepjes, kan waarschijnlijk ook voor Nederlands gekozen worden.

Dave heeft een evenement aangemaakt op www.Oosterwold.info. Je kunt daar ook een kaartje regelen via Event-Brite. We gaan er vanuit dat het niet uitverkocht zal zijn, dus kan je je ook melden aan de zaal. Er wordt een vrijwillige bijdrage of donatie gevraagd voor de gastspreker en een beetje voor de organisatoren en een kopje koffie.

Voor meer informatie lees de beschrijving op Oosterwold.info

Locatie: De Tuinkamer van Paradijsvogelbosje

Aanvang 19:30 uur. Inloop vanaf 19:15 uur. Inclusief koffie of thee. Vrijwillige bijdrage.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 17 april 2023

Het was weer zover! Ik werd weer een jaartje ouder. En.... we hielden weer een Paradijsvogelpodium. en rijkelijk (misschien iets te rijkelijk) gevulde avond, met muziek en vermaak van alle soort. Om te beginnen is het zingen van LANG ZAL ZE LEVEN door 30 behoorlijk geoefende stemmen een feest om te horen! Vrienden en familie van dichtbij en verderaf kwamen langs! En heel langzaam pakte ik mijn podiumcadeau uit. Gabrielle die Schubert speelde, Bart die springmuis vertelde (of was ;-) ). 

 Hendrik-Jan kwam met een feestboekje vol toepasselijke haiku's, ik mocht zelf zingen en met Marien en Irene vulden we een blokje net Nocturne, En prière en Ave Verum van Fauré. 

Spannend en heel leuk om samen met je dochter te zingen!

Na de pauze is John aan de beurt met Fauré en Hándel. 

En dan is Jos Bregman aan de beurt. Die een dag vol optredens heeft, omdat ie eerder op de dag ook al een kunstwerk bij de Prieelvogelweg heeft onthuld. Hij laat processen in de iepen langs de Goudplevierweg en Paradijsvogelweg zien. 

Na een Weesgegroet Maria (Ave maria van Verdi) mijnerzijds, zingt Irene met Ronald op de piano J'attendrai. Fijn dat Ronald als pianist instapte, en leuk dat ze bij het volgende concert een project van Ronald gaan doen. 

En dan is het tijd voor de diva van de avond, "Caroline: ik moet met microfoon zingen van Marien"

Nou dat zeg ie terecht, want het klonk heerlijk!

En dan is het uitpakken afgelopen! We drinken er met elkaar nog een borrel op en hebben het gezellig!

Het volgende podium is waarschijnlijk in het amfi theater op 24 juni 2023. 

Vind je het leuk om op te treden op dit laagdrempelige podium, of vind je het leuk om een keer te komen kijken en luisteren en wil je daarvoor op de maillijst stuur dan een mailtje naar INFO     (AT)    PARADIJSVOGELBOSJE.NL, dan zetten we je op de mailinglijst!

We zien u graag!

Foto's: Martin Schepers

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 04 april 2023

Komende maandag, tweede Paasdag organiseren de Kruiderij en het Paradijsvogelbosje gezamenlijk een zadenmarkt. Neem zelf zaden mee als je die hebt. En je kunt ook zaden ruilen of kopen voor een bescheiden bedrag of vrijwillige donatie.

De locatie is dit jaar bij de Kruiderij Hof van Eeden, Frederik van Eedenweg 40, Almere Oosterwold

Aanvang: 10.00 uur met koffie en thee. Eindtijd: 13:00 uur

Ook jonge plantjes kunnen natuurlijk gebracht, geruild en gegeven of gekocht worden.

We hebben de voorgaande jaren vaker een zadenmarkt gehouden, en dat is iedere keer weer een feestje.

Laten we er deze keer weer een feestje van maken.

Aanmelden hoeft niet. Mag wel.

Zet het in je agenda! Laat die meubelboulevard dit jaar links liggen, kom naar de Zadenmarkt.

De foto's zijn van de vorige lichting

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 24 maart 2023

Op 12 mei komt Quirine Melssen een Connectieconcert geven in de Tuinkamer van het Paradijsvogelbosje.

Ze zingt engelstalige ballads uit haar programma REVEAL, waarbij ze zichzelf begeleid op piano, met begeleiding van Martin Alvarez op cello.

Bij REVEAL komen twee verschillende werelden bij elkaar; de klassieke en de lichte muziek. Dat is een muzikale metafoor voor connectie.

We stellen graag ons Paradijsvogelpodium ter beschikking van kunstenaars die hun eigen programma willen brengen. Daarvan is dit een eerste initiatief.

Voor bestellen van kaarten, zie onderaan deze pagina

Uit de website www.quirinemelssen.nl: 

 “Muziek is zo krachtig en helend. Die kracht wil ik inzetten om zachtheid teweeg te brengen”

Bij de connectie-concerten creëer ik een gevoel van thuis en verbondenheid door een concert waarbij ik mijn persoonlijke gevoelens en ideeën deel. Daardoor ontstaat er een band tussen mij en het publiek maar eventueel ook tussen het publiek onderling. REVEAL bestaat uit Engelstalige ballads waarbij persoonlijke en uiteenlopende thema’s aan bod komen.

WAAROM IS DIT OPTREDEN ANDERS DAN ANDERE CONCERTEN?

Bij het Connectie Concert stel ik mezelf open en kwetsbaar op en ga hiermee een gelijkwaardige band aan met de toeschouwer.

WAAROM CONNECTIE CONCERTEN?

Bij mijn vorige voorstelling “Vannacht naar Dag” ontdekte ik de waarde van het delen van een persoonlijk verhaal. Met name het helende effect en de verbindende werking. Tenslotte zijn we allemaal mens en zijn gevoelens universeel.

Ik mis vaak in de omgang tussen verschillende mensen/groepen het daadwerkelijk openstaan voor de ander. Dat is niet altijd een kwestie van niet willen. Je moet daarvoor ook een situatie hebben waarbij je de ruimte voelt om je open te stellen.

HOE ZIJN DE LIEDEREN VAN HET ALBUM REVEAL ONTSTAAN?

De liederen die ik gecomponeerd heb zijn het resultaat van momenten uit mijn leven waar ik in de knoop zat met iets of nadacht over een thema dat me bezighield. De liederen zijn een antwoord daarop en hebben bijgedragen aan een oplossing. Ze zijn een ideaal uitgangspunt om verder over door te praten en elkaar beter te leren kennen. Ik hoop met de muziek in het hart te raken en tot troost te zijn maar ook te in inspireren en wellicht anderen op nieuwe gedachten te brengen.

Kaarten bestellen:

Graag van tevoren de kaarten bestellen door het gewenste aantal x 15 euro over te maken naar IBAN: NL10 RABO 0192 3749 31  t.a.v. Stichting Paradijsvogelbosje o.v.v. Quirine Melssen 12 mei. 

U kunt ook klikken op deze link met betaalverzoek of de QR code hiernaast scannen

NB: U kunt aan de zaal wel contant betalen maar en met een betaalverzoek of QR code op uw betaalapp, maar niet met PIN.

Wilt u meer weten? 

Er is meer te lezen op de website van Quirine Melssen, en er staan ook een paar video's en een speellijst op Spotify.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 17 maart 2023

Vandaag kwam het bericht dat Adri Duivesteijn is overleden. Ik ga niet een necrologie schrijven. Dat is aan anderen. Toch wil ik bij zijn overlijden stilstaan. 

Met Adri heb ik gewerkt aan de groei van de stad Almere. Hij was een founding father van het beeld van de stad dat een volgende groeispurt gaan maken. Vanmorgen dacht ik aan het overleg dat we 10 jaar geleden samen met (toen) minister Plasterk hadden. We maakten Lelystad mooie financiele afspraken maakten waar de stad nog lang plezier van heeft.Toen was al bekend dat ie een paar weken later in Almere zou stoppen. Daar speelde zijn gezondheid een belangrijke rol in.

Maar wij kennen 'm ook in de rol van de zorgzame ouder over een goed plan: Oosterwold. Als geen ander geloofde hij in de kracht van mensen die hun eigen ideeën ontwikkelen, hun eigen omgeving scheppen. Hij wist ook dat dit tot heel nieuwe vormen en ideeën kan leiden. Visionair, maar ook zorgzaam. Want van hem kwam ook altijd de vraag: Lukt het? Het was lastig hë? Maar ook: je kunt het! 

Dankbaar voor alles wat je voor de stad hebt betekent! En voor hoe persoonlijk je daarin kon zijn. 

We wensen Liesbeth en de kinderen alle kracht om je te blijven herinneren. 

Wij herinneren je met de foto's van je bezoeken met PvdA vrienden Rick van der Ploeg en Felix Rottenberg. Met alle founding fathers en mothers van Oosterwold en met founding fathers van Almere. En van al die keren dat je even je hoofd met om het even wie je hoofd achter de deur liet zien! Dank originele denker, die door ruiten en riemen ging om voor hele gewone mensen hun woonwensen uit te laten komen. Dank!

VAARWEL ADRI!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 02 februari 2023

We hebben in 2016, toen we begonnen met ons avontuur in Oosterwold botanische rozen geplant, Dat wil zeggen, vooral Hondsroos en Egelantier, maar ook Heggenroos en Bosroos. Dat waren kleine struikjes, die het eerste jaar zelfs nauwelijks blaadjes maken. De opvolgende jaren zijn ze flink gaan groeien. Flink? Enorm. Het vraagt moeite om die rozen te snoeien.

Veel rozen die we tot haag kunnen snoeien, zagen of knippen we af, en in ieder geval de grote takken die meer dan drie meter omhoog schieten.

In ons optimisme hebben we een aantal rozen dicht bij onze voortuin geplant. Dat zijn ondertussen halve bomen geworden. En stekelige wel te verstaan. Het vraagt moed en beleid om hier mee om te gaan. Dikke leren handschoenen. Maar voor deze was snoeien geen optie. Daarom hebben we ze bij de grond afgezaagd met een Reciprookzaag. De rozen haken in elkaar alsof het een haag uit het sprookje van Doornroosje was. Ik moet alle kracht zetten om de afgezaagde stronken met een lengte tot vier meter uit de omgeving weg te trekken.

De onderkant van de Rozen is dik en houtig alsof het een boom is. Aan de voet groeien de takken ook nog eens samen tot een soort knolvoet.

We hebben achter het huis een plek gemaakt waar we alle rozen en bramen met stekels stapelen. Daar krijgen ze jaren de tijd om te verteren, zonder dat we die per ongeluk tegenkomen en onszelf open halen aan de doorns die nog jaren kunnen blijven haken.

 Nu maar afwachten hoe of ze terug groeien.

En vermoedelijk kunnen we niet alle rozen laten staan. Een Doornroosje haag voor je deur is niet voor iedere prins of prinses een goed idee.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 18 januari 2023

Wat heeft het veel geregend de afgelopen tijd! En het is nog niet voorbij. Maar in onze vijver is de hoogste stand vandaag voorbij. Dat kan ik vrij nauwkeurig bekijken, omdat bij hoog water de onderkant van de steiger onder water komt. Maar heel zelden, komt de bovenkant van de steiger ook onder water te staan. En dat was deze week ook het geval.

Als het achter elkaar dagenlang grauw is, dan ervaar ik wel een gebrek aan licht, dus ik was blij met een paar momenten waarop de winterzon scheen. De lage zon gaf mooie reflecties in de vijver, zeker in combinatie met de dreigende wolken. Op onze kavel, met volwassen uitgegroeide tuin hebben we feitelijk helemaal geen last van hoog water. Het past voor ons bij het seizoen, en de meeste planten profiteren ervan. Zeker de wilgen langs het water, die goed gedijen, ook als ze een poosje met natte voeten staan. Ik maak me veel meer zorgen om de droogte in de zomer, dus wat dat betreft, mag het nog wel even nat blijven.

Zon en water en een rietkraag, mooi genoeg voor een paar sfeervolle plaatjes. Pas bij het bewerken van de foto's zag ik, dat de foto van mijn voeten op de steiger ook een zelfportet is, omdat de reflectie van mijn hoofd bedekt met mijn telefoon in het water weerschijnt.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 28 december 2022

Nu het nieuwe jaar bijna aanbreekt, past natuurlijk een groet aan jullie allemaal!

Laten we er weer een memorabel jaar van maken, met grote en kleine, en genoeg lieve en leuke herinneringen. 

Voorzichtig met de jaarwisseling en tot in het volgende jaar!

Marien en Marie-José

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 26 december 2022

Afgelopen vrijdag hebben we de tweede sessie van de Boomplantactie, lichting 2022-23 georganiseerd, uiteraard weer samen met de Stichting Heg en Landschap. Het was eigenlijk een week eerder gepland, maar toen vroor het zodanig, dat het plantgoed niet uit, en niet in de grond kon. Nu was het een stuk zachter. En zeker de ochtend prima weer; toen nog droog en best warm. Zo stonden we weer om half acht de vrachtwagen op te wachten in het donker, hoofdlamp op, nadat we voor zeven uur de bouwlamp op de parkeerplaats hadden geïnstalleerd. Het plantgoed werd gebracht op Ferro's en houten pallets. Helaas was één pallet krakkemikkig, zodat de chauffeur met z'n kooiaap mopperend trucs moest uithalen om de pallet met plantgoed op z'n plek te krijgen. Uiteindelijk stond alles weer opgesteld en konden we gaan beginnen met sorteren. Het duurde even voordat we overzicht hadden, omdat een bestelbon van één van de kwekers verstopt zat in een pallet met plantgoed. Maar uiteindelijk was de bestelling wonderwel compleet, inclusief het plantgoed dat twee weken geleden ontbrak. Daarmee hebben we veel klanten extra blij kunnen maken.

Het was ook even spannend of we voldoende vrijwilligers konden vinden, want die hadden ook op een week eerder gerekend. Ronald en Wilma waren er al vroeg bij, en zo konden we gaan sorteren. Dan leggen we al het plantgoed per soort bij elkaar, en tellen we of de aantallen kloppen. Dat is best een klus want van iedere soort is er maar één bos met een label, en de rest moet je dus zorgvuldig op de stapel leggen. Als alles door elkaar raakt, kan je de soorten vrijwel niet uit elkaar halen. Gelukkig hebben we langzamerhand wel routine opgebouwd. Een slimmigheidje, is dat we de soorten die je snel door elkaar haalt op de twee verschillende dagen hebben laten komen. Dus de eenstijlige meidoorn twee weken geleden, en vrijdag de tweestijlige. En de hondsroos eerst, en vrijdag de Egelantier.

Wel lastig is dat sommige bossen uit 25 stuks bestaan en anderen uit 10. Dat is oppassen met sorteren en met verzamelen van de bestellingen.

We wisten dat de kans groot was dat het 's middags zou gaan regenen, dus we hadden in de reminder mail aangegeven dat mensen liever eerder dan later moesten komen. Daarbij hebben we er niet op gerekend dat sommigen al om negen uur aan kwamen lopen, toen we nog aan het sorteren waren. Maar iedereen was bereid mee te helpen, of zelf zijn/haar eigen bestelling bij elkaar te rapen.

Het is ieder jaar weer fantastisch om dit plachtige plantmateriaal te zien van inheemse bomen en struiken. Er zijn ook flink uitgegroeide exemplaren bij: populieren en katwilgen meer dan manshoog. wilde appel, zwarte bes ook fors uitgegroeid. In overleg met Heg en Landschap heb ik gevraagd of we wat extra soorten konden toevoegen aan de bestellijst, zoals bosrank, klimmende kamperfoelie, walnoot, lariks en paardenkastanje. Vooral de Walnoot is ook een aanwinst voor stadslandbouw. Veel klanten hebben dat ook besteld en het is dankbaar om dit assortiment te benutten.

Dit jaar hebben we iedereen met kleine bestellingen zelf laten rapen. Dat scheelt veel werk, en met meer dan 140 bestellingen is dat noodzakelijk om binnen een dag iedereen te bedienen. De grotere bestellingen zijn door de vrijwilligers en door ons geraapt.

Na een mooie droge start begon het rond een uur 's middags te regenen, en dat hield niet meer op. Gelukkig waren we er enigszins op gekleed, en vrijwilligers kwamen met regencapes en en regenbroeken. Maie-José vroeg om een regenfoto te maken. Je ziet de druppels op de lens.

Vooral onhandig was dat alle bestellijsten ook in de plastic hoesjes nat en modderig werden, en dat een bril niet helpt als het regent, omdat je zicht dan tamelijk blurry wordt. Dus heeft Marien als een kippige rondgelopen om zonder bril de bestellijsten te ontcijferen bij de controles. Er is heel veel heel goed gegaan. We hadden één bestelling dubbel geraapt, waardoor we eerst wat mensen moesten teleurstellen, en vervolgens aan het einde van de dag konden vertellen, dat er toch nog een paar bossen waren.

Van twee weken geleden was er nog wat over, wat we hadden ingekuild. En het restant van vrijdag hebben we zaterdagochtend via Marktplaats verkocht. We konden één klant helpen, die zijn bestelling naar een verkeerd emailadres had gestuurd, en nu toch nog een start kon maken met een aardige verzameling.

Aan het einde na de boomplantdag volgt dan alijd nog de administratie, waarbij we een aantal mensen terugbetalen, omdat ze boswilg of amandelwilg minder hadden gekregen. Dat ziet er dan wel meteen chaotisch uit. Een paar honderd hoesjes en afgevinkte natte bestellijsten op de grond. Dan maken we de totaalrekening en maken we het geld over naar Stichting Heg en Landschap.

We maken Oosterwold dit jaar weer groener met 35.000 boompjes. Met de voorgaande zeven edities hebben we al 185.000 boompjes over Oostewold verspreid! Dat is toch naar alle maatstaven indrukwekkend! Dank aan alle vrijwilligers, die volhardend in de regen bezig bleven om bestellingen te verzamelen.Hulde aan Ronald, Wilma, Richard, Lynda, Leah, Vincent, José, Eva en iedereen die spontaan is aangehaakt om te helpen. En iedereen succes met planten.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 18 december 2022

Gisteren hebben we weer een Paradijsvogelpodium gehouden. Dat leverde deze lichting een zeer gevarieerd programma op. Dat is zeker iets waarnaar we streven, maar je weet dat nooit van tevoren. De week van tevoren waren we al druk met repetities. En de hele zaterdag werd gevuld met voorbereidingen, zowel van repetities als het eten en de opstelling in de Tuinkamer. Gelukkig was Mick, Irene en Jasper al eerder aanwezig.

Geweldig ook dat veel spelers en gasten ook eten en drinken meenemen, inclusief fantastische zelfgebakken taarten. Wij hebben ons toegelegd op soep, broodjes, salade en krentebrood. Met verschillende taarten, hartig, zoet, wraps met zalm en een uitgebreide kaastafel toch zowaar een vorstelijke tafel.

De avond begon daarom rond half zeven met eten, en dan maken veel deelnemers al informeel met elkaar kennis. We zijn zelf dan nog aan het redderen, dus het is ook een soort opluchting als we beginnen met de presentaties iets na acht uur.

Omdat we het leuk vinden om in de kerstsfeer te komen hebben we een gelegenheidskwartet samengebracht bestaande uit buurman Jan, dochter Irene, en Marie-José en Marien. Waarbij ik buiten mijn confortzone moet, om als bariton de tenorpartij te zingen en Marie-José zich als sopraan stort op de altpartij. Zo hebben we 's middags een vijftal bekende kerstcarols ingestudeerd. Dat is best hard werken, en ook nog aan elkaar wennen.

Voor de afwisseling hebben we de bijdrage van verschillende deelnemers opgeknipt. Zo begint het gelegenheidskwartet, dat we de Paradijsvogeltjes hebben genoemd met drie Carols.

Daarna draagt Hendrik-Jan de Wit een aantal gedichten en een zeer-kort-verhaal (ZKV) voor. Hij heeft ook speciaal een paar Haiku's geschreven voor deze gelegenheid, die wij u uiteraard niet willen onthouden:

                achter de bomen / ligt een voedselbos verstopt / paradijs aan huis

En een andere Haiku beschrijft Oosterwold als geen ander:

                God schiep de wereld / de mens schept in de modder /  Oosterwoldse klei

Daarna spelen Mick en Marien een selectie van zeven walsen die Brahms componeerde voor piano quattre-mains. Dus met vier handen op één piano.

Vervolgens zingen Truus en Marie-José twee duetten van Purcell en vervolgt Truus, begeleid door Marien met twee delen uit het Nisi Dominus van Vivaldi, waarbij vooral het Cum Dederit heel spannende dissonanten en een gloedvolle uitvoering kreeg.

Daarna luidt Irene de pauze in met een lied van Stef Bos. Ik mocht begeleiden, en Irene wilde dat ik ook zou meezingen, maar dat was beste veel gevraagd. Ik ben niet veel verder gekomen dan het scanderen van een tweede stem bij het refrein: Papa, ik lijk steeds meer op jou!

Na de pauze spelen Mick en Marien nog een Slavische dan van Dvořak voor quattre-mains, gevolgd door Jos Bregman, die een demonstratie gaf van het klimmen in een boom, in vol ornaat met tuig en touwen, waarbij twee buurvrouwen haast zijn meegesleurd. Zo weet hij zijn beleving van de natuur en bomen in het bijzonder heel goed over te brengen. Dat doet Jos door van bomen en van hout en landschap kunst te maken. Dat licht hij toe aan de hand van een bord, waarop de hele akker van Vliervelden is omgetoverd tot een omlijsting van een kunstwerk: de akker zelf.

Marie-José zingt vervolgens een bekende aria uit Purcell's Dido and Aeneas in een hertaling van de dit jaar overleden Jan Rot: Als ik straks dood ben.... Niet zo'n vrolijk lied, maar dat heb je vaker bij opera.

Daarna draagt Hendrik-Jan de Wit een tweede serie gedichten voor, waaronder een ode aan de slak, waarbij hij bovendien een klein boekje met 15 Haiku's aanbiedt aan Marien. Wat een heerlijk kado. Dat maakt veel van de slakken goed.......

Het gevarieerde progamma wordt voortgezet met een vrije vertolking door Caroline van Angel Eyes van Earl Brent en Matt Dennis. Dit lied is beroemd geworden door de vertolking door Ella Fitzgerald, en Caroline brengt hiermee ook een ode aan Ella. Dit is een vrije jazz-versie, en Marien kan de ingewikkelde akkoordschema's niet lezen. Daarom hebben we van het internet een pianopartij geregeld, die tamelijk virtuoos bleek te zijn. Gecombineerd met de vrije vertolking maakte het tot een spannende sessie. Leuk dat Caroline met microfoon zong, zodat ze ook zacht zingend met het warme geluid in de buurt kwam bij de sfeer van Ella Fitzgerald.

Bijna aan het einde kwam een bijzondere bijdrage van Sharmili en Noortje, die in een improvisatie twee Bengaalse liederen ten gehore brachten. Sharmili gebruikt een achtergrond akkoord dat zij via de tablet aanroept, en dat je al in Indiase sferen brengt. Noortje volgt de zang en ze reageren op elkaar. Zo horen we voor westerse oren hele ongebruikelijke klanken met veel stembuigingen en verglijdende tonen. Heel bijzonder, en we zijn trots dat we ook aan Sharmili en Noortje een podium kunnen bieden om dit ten gehore te brengen. Sharmili heeft een doel om deze klassieke Bengaalse muziek meer onder de aandacht te brengen. Dat doel krijgt hier een mooie start, en smaakt naar meer.

We beëindigen de avond zoals we hem begonnen met het gelegenheidskwartet de Paradijsvogeltjes. Met twee kerstliederen, waarbij O Holy Night op muziek van Adam even opnieuw moet worden opgestart, omdat het met een uurtje repeteren 's middags toch ambitieus was.

Na de voorstelling is er uiteraard ruimte voor een drankje en hapje en een praatje. Het is heel fijn dat uitvoerenden en publiek met elkaar uitwisselen. Dat levert een heel andere sfeer op dan een officiëel concert. Het is ook heel Oosterwolds. Leuk ook dat er een aantal extra bezoekers uit de wijk gekomen zijn.

We hopen volgend jaar ook weer vier keer zo'n Paradijsvogelpodium te organiseren. De eerste op 15 april, daarna midzomernacht op 24 juni, wellicht buiten in het Amfitheater. Ideeën voor een bijdrage, ook en juist van mensen die nog niet hebben opgetreden zijn meer dan welkom. Ook theater, poezie en verhalen, het past allemaal. En vooral dank aan alle deelnemers voor alle bijdragen.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 11 december 2022

Afgelopen vrijdag was het weer zover: De Boomplantactie Oosterwold beleefde de eerste uitleverdag.

Het is de achtste keer dat we samen met Stichting Heg en Landschap een Boomplantactie Oosterwold organiseren. Het begon in 2016 als een uitbreiding van onze eigen bestelling, die op verzoek in Oosterwold werd afgeleverd. Inheemse bomen en struiken vormen een mooie start voor iedere Oosterwoldse kavel. Dat gold zeker in 2016 voor ons voedselbos ontwerp. Sindsdien is voedselbos een vlucht gaan nemen in Oosterwold, naast de vele hagen en boomsingels die sindsdien zijn geplant.

Aanvankelijk kregen we van Heg en Landschap in Oosterwold een limiet van 25.000 stuks opgelegd. Maar de bestellingen bleven komen, en Lex Roeleveld van Heg en Landschap heeft toegelaten dat we de bestellingen tot ruim 35.000 stuks konden honoreren. Maar dat past niet in één leverdag. Dus moesten we splitsen. We hebben ervoor gekozen om in de eerste dag alle soorten te leveren waarvan grote aantallen zijn besteld. Dat levert de eerste dag 22.000 stuks op.

Vandaag dus de eerste dag. De chauffeur van Transporteur De Haan stond keurig om half acht gereed bij onze oprit, Het is helder en het heeft licht gevroren. Het is nog donker dus we zetten een bouwlamp neer en lopen het eerste half uur rond met hoofdlampen. We hebben speciaal gevraagd om een vrachtwagen met kooiaap, want anders krijgen we de enorme stalen pallets (die Ferro's worden genoemd) nooit uit de vrachtwagen. De Chauffeur draagt iedere Ferro eerst uit de vrachtwagen, en daarna snijden we het plastic weg en tilt hij het plantgoed op een pallet uit de Ferro en op z'n plek op onze parkeerplaats. Daar kunnen we alle stapels net kwijt. Maar dan begint het pas voor ons. En het begint met sorteren, want alle soorten liggen op elkaar gepakt. En omdat van iedere soort telkens maar één bundel een label heeft, komt het erop aan om alles keurig te scheiden en per soort op stapel te leggen. Dan tellen we ook tegelijkertijd de aantallen, om de bestelling te controleren. Dat vraagt een speciale coördinatie, Marien pakt de bundels, twee anderen leggen die bundels op de stapel, en de vierde telt. De ervaring leert dat je niet kunt sjouwen en tellen tegelijk. Zo ontstaat meteen een efficiënte samenwerking. Helaas zijn er ieder jaar wel afwijkingen in de bestelling, en zo ook dit jaar. Helaas geen Gele Kornoelje, geen wilde Peer en te weinig Hazelaar en Kardinaalsmuts. Dan moeten we meteen gaan schakelen om te bedenken hoe we dit gaan oplossen met de 140 bestellingen.

Een voordeel is dat er twee dagen zijn, en dat we kunnen proberen de tekorten van de eerste dag na te laten leveren op de tweede dag. Laten we hopen dat dat gaat lukken.

Vanaf acht uur krijgen we al hulp van vrijwilligers. Logan loopt een maatschappelijke stage, en we hebben hem de dag van tevoren al een toelichting gegeven van het werk. Ook andere vrijwilligers zijn vroeg van de partij.

Na het sorteren, gaan we de grote bestellingen voorbereiden. Dat wil zeggen de bestellingen met meer dan vier verschillende soorten. Er zijn ook kleinere bestellingen en bestellingen met heel veel van één soort. Dat kunnen de mensen het beste zelf rapen. Maar alle vrijwilligers zijn druk met het voorbereiden van de grotere bestellingen, en na een uur ligt de hele oprit en langs de weg vol met bergjes bestellingen.

Marie-José coördineert zoals altijd de bestellingen. We hebben van iedereen de bestellijsten uitgeprint en in plastic mapjes gedaan. Ook hebben we voor alle bestellingen labels voorbereid, zodat iedereen het plantgoed gelabeld mee kan nemen. Vanaf tien uur komen de eerste bestellers al langs om op te halen. Soms zetten we ze aan het werk om zelf te verzamelen. Anderen liggen al klaar.

Marien controleert alle bestellingen voordat ze worden meegenomen. We hebben immers precies zoveel plantgoed als besteld is. Als er bij één bestelling iets fout gaat, dan gaat er ook bij andere bestellingen iets fout. Gelukkig is bijna alles correct, en alleen een paar afwijkingen maken dat het controleren niet voor niets is.

Gelukkig hebben we af en toe ook even tijd om koffie te drinken, met koek, gebak, en om 12 uur met Winterse Soep en broodjes. Als een groep vrijwilligers in de kou druk bezig is, dan hoort daar ook Catering bij. Fijn dat An meehelpt om alle catering te regelen.

Het was fijn dat deze keer vrijwel alle bestellers vroeg kwamen, zodat we rond drie uur de meeste bestellingen al kwijt waren. Uiteraard moet iedereen met dit licht vriezende weer zelf het plantgoed nog inkuilen. Maar wij zijn ook blij dat we na een lange dag, rond vier uur de levering kunnen afronden. Een paar overgebleven bundels heb ik nog snel in de moestuin opgekuild.

Alle bestellers wensen we uiteraard succes met het inkuilen en uitplanten. En we zien iedereen nog de tweede leverdag terug. Even duimen dat het niet te hard gaat vriezen, want dan is er een kans dat de levering wordt uitgesteld....

Het was weer een geslaagde dag. Met veel dank aan alle vrijwilligers: Logan, Laurette, Ronald, Margriet, Danielle, Michelle, José, Lynda, An, Wendy, Sanneke, Vincent, Lea, Richard en Jan. En de buren voor het lenen van de kruiwagens.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 26 november 2022

Afgelopen donderdag werd ik 's ochtends opgeschrikt door het geluid van kettingzagen. Ik dacht eerst dat ze vanuit Staatsbosbeheer begonnen waren met het beheer van de bosstrook. Maar bij nader inzien blijkt dat een aantal mensen in opdracht van de gemeente bezig zijn om de grote iepen langs de Paradijsvogelweg om te zagen.

We hebben hierover wel een bericht gelezen in de nieuwsbrief en op de website MaakOosterwold . Daar lezen we:

"De gemeente Almere heeft de iepen van de Goudplevierweg en de Paradijsvogelweg laten onderzoeken. De conclusie van dit onderzoek is dat de iepen last hebben van ‘uitgestelde onverenigbaarheid’. Uitgestelde onverenigbaarheid is het op latere leeftijd ‘afstoten’ van de ent (het bovengrondse deel) van de onderstam waardoor ze kunnen omvallen.

Een vervolgonderzoek is nodig om mogelijke schade te voorkomen en deze risico’s nader in kaart te brengen. Het advies- en ingenieursbureau Groenadvies Amsterdam start in week 46 (vanaf 14 november 2022) met het onderzoek. Dit vervolgonderzoek bestaat uit een aantal trekproeven. Hierbij wordt gekeken hoe de bomen reageren als er aan getrokken wordt. In principe blijven deze bomen gewoon staan.

Daarnaast graaft het adviseursbureau een aantal bomen vrij om te kijken hoe de ent-onderstam zich heeft ontwikkeld. Voor deze bomen geldt dat ze na het onderzoek niet meer levensvatbaar zijn. Dit onderzoek is nodig om een goed beeld te krijgen van het probleem."

Maar wat is 'een aantal bomen'? Wat ik direct zag, was meer dan een aantal. Ik ben naar de uitvoerders toegelopen en gevraagd wat ze aan het doen waren. Daarbij werd toegelicht dat zij de opdracht hadden om veertien iepen om te zagen. Veertien! Dat is geen onderzoek. Dat is preventief ruimen! Op één boom na, die al dood was, zien alle omgezaagde iepen er gezond uit. Vol in het blad. Geen rot in de omgezaagde stammen.

Er is al jaren gedoe over deze Iepen. Ambtenaren hebben zich al eerder uitgesproken dat ze het liefst een rij of zelfs alle Iepen zouden willen omzagen.

Van onderzoek onder het maaiveld, is tot op heden geen enkel spoor.

Bewoners waaronder wijzelf hebben hun plek in Oosterwold vaak juist uitgekozen omdat ze in de nabijheid van deze fantastische volwassen Iepen wilden wonen.

Er is veel te doen over Stikstof en CO2. Het spreekt voor zichzelf dat iedere Iep langs de Paradijsvogelweg of Goudplevierweg voor tonnen aan Stikstof en CO2 bindt. 't Zijn immers mooie volwassenbomen. Als je zo'n boom omzaagt, duurt het wel twintig jaar voordat een nieuw geplante boom evenveel CO2 en Stikstof bindt per jaar. In het Bomenkader laat de gemeente dit zelf in een mooi figuur zien.

Wij hebben net als iedere andere Oosterwolder bij de start van ons project ecologisch onderzoek moeten doen. Daarbij is er vanuit gegaan dat de dubbele bomenrij langs de Paradijsvogelweg onderdeel uitmaakt van de ecologische hoofdstructuur. Zo staat het ook in het Bomenkader, opgesteld door de gemeente Almere. Ze behoren tot de meest volwassen bomen in heel Zuidelijk Flevoland en Almere. Ze zijn ook belangrijk als orientatieroute voor vleermuizen in de regio.

Onze ecoloog Ben Kruijsen ontdekte op de stammen van de Iepen zeldzame mossoorten die hij nergens anders in Nederland heeft aangetroffen.

Door veertien bomen uit de rij weg te zagen wordt ook de continuïteit van de bomenrij doorbroken. Alleen al dat doorbreken maakt, dat de overgebleven bomen kwetsbaarder worden voor storm. Hun goede buur is immers verdwenen en die eerste boom na het gat in de rij, moet de volle laag in z'n eentje opvangen. En dan kan de gemeente zeggen: zie je wel!

Het argument waarmee de gemeente telkens schermt, is dat de bomen zouden kunnen omvallen en dat ze ziek zijn. Ja, als het stormt valt er wel eens een boom om. Maar als je het nieuws volgt, vallen er heel vaak ook gezonde bomen om. Dat is grotendeels toeval. En als het windkracht 12 waait, dan stuurt niemand z'n kinderen op de fiets alleen over de Paradijsvogelweg. Het probleem is dat je onder het mom van veiligheid alles kapot kunt maken, zolang je dat niet afweegt tegen de waarde die die bomen vertegenwoordigen: cultureel, milieutechnisch, ecologisch, stikstofproblemen enz. En die afweging wordt niet gemaakt. Als je alle bomen die misschien niet voor honderd procent betrouwbaar zijn, preventief gaat ruimen, dan pleeg je kaalslag, en draag je bij aan klimaatschade, nog afgezien van de culturele schade die voor tientallen jaren onherstelbaar zal blijven.

De hamvraag, naar aanleiding van de aankondiging van de gemeente is natuurlijk: als je onderzoek doet, om de bomen te sparen, dan ga je toch eerst één boom onderzoeken en uitgraven? En als je dan nog twijfelt, misschien nog één boom. Maar bij voorbaat 14 bomen omzagen is geen onderzoek. Dat is vernietiging.

Wat gebeurt er nu verder? Uiteraard wordt er een soort onderzoek gedaan. Maar omdat de aangerichte schade al zo groot is, is er de gemeente veel aan gelegen dat de uitkomst van dat onderzoek wordt, dat de bomen te ziek zijn en dat ze gerooid moeten worden. Anders zouden ze aangesproken kunnen worden, dat ze disproportionele schade hebben toegebracht.

Het kan er bij mij, ook als onderzoeker en methodoloog niet in dat de gemeente zo grof te werk gaat. Ik kan het ook niet anders uitleggen, als dat de gemeente voorsorteert op het ruimen van al deze waardevolle bomen.

Wat het met mij doet? Ik word er vooral heel verdrietig en moedeloos van. Die bomen zijn na jaren een stuk van mijn ziel geworden, en iedere omgezaagde boom is een kras op mijn ziel. Vooral vanwege de harteloosheid die uit deze actie spreekt. Dat wordt nog versterkt door de misleidende toelichting: 'een aantal', je verwacht dat alles wordt gedaan om levens van bomen te sparen. Veertien bomen preventief ruimen, die wellicht ook kerngezond kunnen zijn. Dat is destructief, misleidend, respectloos en nu al onherstelbaar.

In Oosterwold moeten wij als bewoners een duurzame wijk inrichten. Maar als de gemeente de meest waardevolle bomen omhakt, gaat het niet lukken met die duurzame, organische ontwikkeling.

Dat respect lees ik nog wel in een citaat van één van de peetvaders van Almere, die in 2008, twee weken voor zijn dood het voor zich sprekende citaat liet optekenen.

(PS: Op de foto met uitvoerders zijn de gezichten geblurd)

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 19 oktober 2022

In de droge zomermaanden hebben we deels water kunnen geven uit onze grote vijver, maar toch ook van leidingwater gebruik moeten maken omdat we niet de hele tuin kunnen bereiken met de pomp en slangen.

Toen het Waterschap in de zomer aankondigde dat in de nieuwe Waterverordening een meldingsplicht zou gelden voor het slaan van putten in Oosterwold, heb ik een zienswijze ingediend, dat het mij wenselijk lijkt dat het Waterschap eerst zorg draagt voor een integraal waterbeheerplan, dat voorziet in voldoende water in de zomer. Mede uit nieuwsgierigheid, hoe zo'n melding dan wel zou verlopen, heb ik de proef op de som genomen.

Het leek ons toch al een goed plan om een put te slaan. Wij beschikken zelf niet over een sloot waar in droge periodes water aangevoerd kan worden. Zelfs als het Waterschap de bestaande sloten zou vullen.

We hebben PulTechniek uit Putten bereid gevonden om een put te slaan. We hebben dit eerst gemeld bij de omgevingsdienst. En daarna nog eens bij het Waterschap. Voorheen kon je een put laten spuiten. Dat gebeurde met een soort hogedruk spuit. Dat is goedkoper en minder werk. En bovendien kan de uitvoerder zowat overal zo'n installatie aan de slag. Maar dat mag niet meer, omdat de overheden vrezen dat daarmee de verschillende lagen van de grond en daarmee waterlagen in contact met elkaar komen. Daarom moet het gat geboord worden. Dat noemen ze een spoelboring. En daarvoor gebruikt PulTechniek een rupsvoertuig van 4 meter lang, dus daar moet je wel rekening mee houden als de je locatie bepaalt voor de bron. Van tevoren had ik al gehoord van de uitvoerder dat hij gecertificeerd is voor de uitvoering van spoelboringen en in dat gesprek klonk trots door dat hij zich zorgvuldig aan het protocol houdt. Na afloop levert hij ook een rapport op van de uitvoering van de boring.

We kregen vrij snel goedkeuring van de Omgevingsdienst om de put te laten slaan. Het Waterschap stuurde een formulier en vroeg daarna nog meer informatie. Ook eist het Waterschap dat je de boring vier weken van tevoren aanvraagt, terwijl de omgevingsdienst tevreden is als het twee weken van tevoren wordt aangevraagd. Opgeteld bij de weken afstemming met het Waterschap dus een behoorlijke rompslomp. Je krijgt ook de indruk dat de Omgevingsdienst en het Waterschap niet met elkaar afstemmen. Dat bevreemt omdat de omgevingsdienst toch de verschillende overheden bundelt? Of is het in de praktijk toch alleen de Provincie?

Kortom, donderdag om 9.00 uur stond de vrachtwagen voor de deur. Met een kleine kraan om te graven en de boorinstallatie. We hebben de locatie zo gekozen, dat de boormachine met rupsbanden over de hele oprit rijdt en langs het huis totdat hij op de tuin stuit. Dat was zo ongeveer ook de enige plek waar het apparaat kon komen.

Ik hoorde pas die ochtend dat er een flinke bak werd neergezet, dus heb ik fanatiek zoveel mogelijk planten uitgespit om ze te redden van de modderdood....

Het was ook bijzonder om te horen van de eigenaar dat hij als werktuigbouwkundige zelf deze machine heeft ontwikkeld, zodanig dat het mogelijk wordt om voor particulieren putten te boren van bescheiden afmetingen, en voor een betaalbare prijs (nog altijd zo'n 1600 euro).

Eerst wordt een stalen koker ingegraven, waarbinnen de boring zal plaatsvinden. Dan plaatsen ze met de kraan een stalen bak (zonder bodem) om deze koker. Daar komt een plastic folie in, met een gat rondom de koker, zodat het water wordt opgevangen.

Daarna wordt de boor in stelling gebracht. De buis van de boor is hol, en daardoor wordt met een pomp water gespoten. Tijdens het boren wordt zo het losgeboorde zand en klei en veen naar boven gespoeld en opgevangen.

De boor bestaat uit allemaal elementen van zo'n 4 meter lang die machinaal in elkaar worden geschroefd. De machine begint dus met één lengte van 4 meter, en kan, als het moet tot een diepte van 40 meter boren. Maar bij ons mag dat niet, omdat de bodem onder 20 meter onder NAP beschermd drinkwatergebied is. Rekening houdend met een maaiveld van 4,7 meter onder NAP, mogen we ongeveer 14 meter boren.

Tijdens het boren bekijkt de uitvoerder per meter wat voor grond er uit de boorput komt. Ze vangen dit op met een emmer. Als ze het water afgieten blijft voldoende monster over om te beoordelen wat de grondsamenstelling is. De reden hiervoor is dat alleen de zanderige lagen geschikt zijn om water te verplaatsen. De kleilagen zijn zo dicht dat ze ook zo goed als ondoordringbaar zijn voor water. Daaruit krijg je dus geen water. Zo ligt er in de loop van de ochtend op het dekzeil een rijtje met monsters, ter beoordeling.

De omgevingsdienst had al gevraagd hoe laat de uitvoerder zou gaan boren. En even voor elf uur kwamen twee mensen langs om de boring te controleren. Er werd vriendelijk overlegd met de uitvoerder, en het voelt goed dat de omgevingsdienst veel zorg besteedt aan de zorgvuldigheid van de uitvoering.

Nadat de uitvoerder 12,5 meter diepte had bereikt constateerde hij dat dieper gaan geen zin heeft, omdat daar een kleilaag begint. Daarom is onze put op 12,5 meter gestopt. Er is nu dus een gat geboord, maar er zit nog geen pijp in. Die wordt nu gemaakt, met eerst een filterstuk met kleine spleetjes overlangs. Er worden van een stuk tyleenbuis afstandhouders gemaakt die ervoor moeten zorgen dat de buis in het midden van het boorgat blijft.

Het filterstuk wordt met pvc-buizen verlengd totdat de pijp boven de grond uitsteekt.

Daarna wordt er eerst grof filterzand in het boorgat gestrooid, dus rondom (en niet in de pijp). Dat filterzand zorgt ervoor dat het water kan doorstromen, maar dat er geen klei- en veendeeltjes de pijp in komen.

Vervolgens wordt met een paar zakken kleikorrels de bovenlaag waterdicht afgesloten, zodat er geen contact ontstaat tussen de onderlagen met zuiver water en de bovenlaag, waar met regenwater vervuiling mee zou kunnen spoelen. Die kleikorrels zetten uit in de grond, en vormen dan weer een ondoordringbare laag. Mooi dat zo'n eenvoudig middel zo effectief is.

Vervolgens eerst de stalen koker weer verwijderd en daarna de stalen bak. Dan blijft er een hoop modderig zand over, waaronder de plastic folie, die voorzichtig wordt weggetrokken. Dat modderige zand krijgt wel weer een plekje in de tuin.

De PVC buis wordt op de juiste hoogte afgezaagd met een haakse slijper.Vervolgens pompt de uitvoerder met z'n industriële pomp al het vuile water met kleiresten uit de put, totdat er schoon water naar boven komt.

Van een kunststof tegel en een pallet wordt een plateau'tje geïmproviseerd, waarop de pomp kan worden opgesteld.

Nu wordt de pvc-buis afgesloten met een dop waardoor een tyleenbuis past, die wordt aangesloten op de pomp. Nu nog een verlengsnoer, en kan

de pomp z'n werk doen. Eerst vullen, want anders pompt ie droog. En dan hebben we water! en met flinke waterdruk. Daar kan mijn buitenkraantje voor leidingwater niet aan tippen!

Het is een goed gevoel dat ik volgend seizoen de hele tuin rondom deze bron met eigen water kan beregenen. Evenals het grasdak op de woning. Dat scheelt al gauw een aantal kuub leidingwater. Ook weer een stapje duurzamer.

Dan is het alleen nog wachten op een goed waterbeheerplan waarmee het Waterschap en gemeente zorgen dat het grondwaterpeil in droge periodes

op peil blijft. Anders dan krijgen we ongetwijfeld te maken met versnelde bodemdaling. Dat is de volgende opgave, waarvoor we aan de slag gaan met de gemeente en het waterschap en wellicht ook de gemeente.

Voor nu is de nieuwe pomp een mooie aanwinst voor ons voedselbos. Er moet nog een mooie plateau en ombouw gemaakt. Dat is een goed klusje voor mij alleen.

En uiteraard weer een mooie gelegenheid voor een actie fotoverslag.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 16 oktober 2022

Eind mei hadden we een calamiteit, omdat een busje dat post kwam brengen bij buurvrouw 4LittleDreams ons straatnaambord inclusief paal omver had gereden.

Dat leek op een simpele schade dat we in een korte administratieve handeling met PostNL zouden kunnen afhandelen. Niets was minder waar. Eerst konden we PTT niet bereiken. Toen hebben we het schadeformulier naar hun hoofdkantoor gestuurd. Bleek, dat het busje formeel niet van PostNL was, maar van een onderaannemer. Het kwam zodanig in een impasse terecht, dat we de verzekering van de Vereniging hebben aangesproken om rechtsbijstand te verlenen. Dat heeft dus geduurd tot vorige week. Maar toen kregen we toch groen licht voor het vervangen van de kapotte paal en borden.

De nieuwe paal en borden hebben we vanmiddag geplaatst. Zo ziet het er weer spik en span uit. Het is toch de entree van de wijk!

Blij dat het weer geregeld is.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 28 september 2022

Op de informatieavond voor Heg en Landschap hebben we weer inspiratie opgedaan om de Workshop Ontwerp je Eigen Kavelbeplanting te geven. En we hebben al drie aanmeldingen! Er kunnen er nog maximaal vijf bij. Twee avonden 19 oktober en 2 november, en een individueel coachingsgesprek er tussenin. Aanmelding welkom, liefst vòòr 12 oktober. Zie verder de tekst op de flyer hieronder.