Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 12 februari 2022

Deze week heb ik het riet gemaaid dat groeit in het Helofytenfilter. In de winter verdorren de rietstengels boven de grond, terwijl de wortels blijven leven. Het verdorde riet moet worden afgevoerd, omdat dit riet anders gaat composteren en teveel voedsel inbrengt in het filter. Ook kan in het voorjaar het jonge riet makkelijker opgroeien. Ik heb net een nieuwe zeis met een kort ruigteblad. Maar ik moet constateren dat de rietstengels zich maar moeizaam met zo'n zeis laten ommaaien. Dus toch maar de accu-bosmaaier met stalen mes erbij gepakt. Die heeft zoveel snelheid, dat het riet mooi kort boven de grond kan worden afgemaaid. Daarna moet uiteraard al het riet worden afgevoerd. Het valt op dat er behalve de rietstengels best veel bladresten van riet op het filter ligt. Met een hooihark kunnen we het blad zover weghalen dat de schelpenlaag weer zichtbaar wordt. Het riet gaat naar de houtril. Weer een klusje voor de winter.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 12 februari 2022

Voor de Frederik van Eedenweg komt de aanleg van het definitieve wegdek steeds dichterbij. Volgens planning begint Erik Brouwer Bestratingen rond 1 maart met de werkzaamheden. Die zullen wel een kleine twee maanden duren.

Donderdag hebben een begin gemaakt met de voorbereiding. Omdat we een puinweg hebben, zijn de grenzen vervaagd, en moet het definitieve tracé van de weg weer worden vastgesteld. Daarvoor hebben we een Harm ingehuurd, dezelfde landmeter die twee jaar geleden de kadastrale grenzen heeft uitgemeten. In onze vereniging nemen we de officiële coördinaten die we van de gemeente hebben gekregen als maatstaf.

Die punten hebben we dus van tevoren aan de landmeter doorgeven. Hij kan die punten dan van tevoren in zijn systeem inladen. Dat is een kastje aan een paal. Die maakt contact met de GPS informatie van satelieten, en daarmee kunnen de coördinaten tot de centimeter nauwkeurig worden bepaald. Harm gebruikt een spijker met een grote carosseriering om het midden van de weg vast te leggen. Harm was de spijkers vergeten, maar gelukkig bleek ik nog een pot met lange verroeste spijkers en ringen te hebben. Het lijkt wel of we voorbereid zijn!

Samen met Eduard en Joost verklikken wij deze punten midden in de weg met piketpaaltjes aan weerskanten van de weg, zodanig, dat straks de stratenmakers hun werk kunnen doen, en dat de paaltjes kunnen bljiven staan. We schrijven het paalnummer en de afstand van het midden op de paal en spuiten fluorizerende roze verf op de paal voor de herkenbaarheid. Dat gaat mooi met z'n drieën. Er ontstaat een natuurlijke taakverdeling. Joost houdt in het midden het meetlint op 4 meter, en Eduard en ik slaan aan weerskanten het piketpaaltje.

Ook hebben we samen met de landmeter het hoogtepeil van de weg opgemeten. Gelukkig ligt die weg behoorlijk vlak. Er zit nauwelijks meer dan vijf centimeter verschil over de 480 meter lengte!

Met vijf flinke palen hebben we ook het hoogtepeil verklikt. Op die palen staan nu streepjes op -4,5 en -4 meter NAP. Op basis van deze meting kan Erik Brouwer het gewenste bouwpeil bepalen, en met de laser door de hele wijk aflezen. De weg wordt straks ook rond oftewel bol gelegd, zodat het water goed naar de zijkanten kan aflopen. Dus er moet ook nog wat hoogte bijkomen op de kruin van de weg.

We kunnen haast niet wachten, maar hebben in ieder geval weer een stap gezet. Met veel dank Eduard en Joost! En Harm voor de plezierige samenwerking.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 18 januari 2022

We dachten even dat we bijna klaar waren met wilgen snoeien. Afgelopen maandag kwam mijn jeugdvriend Mick een dag op bezoek met de wens om een flinke klus buiten op te pakken. Toen we een eerste rondje liepen zagen we al dat er nog een flink aantal wilgenstaken stonden, die vroegen om een stevige knotactie.

Omdat we twee accu-zagen hebben kunnen we allebei flink aan de slag. Behalve wilgen, zien we ook nog twee Boskrieken (of zoete kers) staan, die dicht bij elkaar staan maar zo gegroeid zijn dat ze niet allebei groot kunnen worden. Daarom vellen we de kleinste, die toch zeker zo'n zes meter hoog is en een stam heeft van zo'n tien centimeter doorsnede. Het gaat even aan m'n hart, om zo'n mooie boom om te zagen, maar als ik dan zie dat we een nog mooiere boom extra ruimte geven, dan is het duidelijk een goede beslissing.

Na het zagen moeten alle takken, of liever halve bomen naar de parkeerplaats gesleept en ontdaan van alle zijtakken. En dan ligt toch weer de hele parkeerplaats vol! Gelukkig lukt het om de meeste takken weg te werken, zodat de parkeerplaats ook weer vrij komt.

's Middags breekt nog heel even de zon door en zien we de berken en gezaagde takken mooi de zon reflecteren.

Uiteraard eten we 's avonds, en beëindigen we de dag met een brede discussie waarin filosofie, de wereldpolitiek en hele mensheid langskomen, maar daar hebben we geen foto's van.

Mick, dank en tot een volgende keer.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 16 januari 2022

We proberen het knotten van de wilgen ieder jaar te plannen rond half januari. Dan zijn de wilgen allemaal in winterslaap, en verstoren we niet de sapstroom die tijdens het groeiseizoen door alle takken stroomt. Ook is januari de beste tijd om de staken van de wilg te planten als je die wilt laten uitgroeien tot een nieuwe boom. En het geeft ons altijd een fantastisch gevoel als wilgenstaken elders in Oosterwold een nieuwe bestemming vinden.

Een weekje geleden ben ik al begonnen met het knotwerk. We hebben een paar honderd wilgen staan, dus dat vraagt een aantal dagen. Omdat het best pittig werk kan zijn, spreid ik het zagen over een aantal dagen. En niet onbelangrijk: als je een uurtje lekker hebt gezaagd, dan hebben we de hele oprit en terras volliggen met indrukwekkende bomen. Want hoewel de takken ter hoogte van de knot worden afgezaagd, is er in twee jaar tijd meer dan vijf meter hout gegroeid, en sommige takken zijn meer dan tien centimeter dik.

Als we de takken klaar maken om te kunnen planten, halen we alle zijtakjes eraf. Ook kromme onderkanten zaag ik eraf. Die kunnen we prima opstoken in onze houtkachel.

We hebben hulp gekregen bij het knotten, en ook hebben een aantal mensen wilgen meegenomen om thuis te planten. Vrijdag hebben Suzanne en Richard meegeholpen. Zaterdag hebben Marc en Wilma geholpen. Marc heeft zijn eigen zaag meegenomen, en we konden hem nauwelijks onderbreken voor een koffie of een kop soep. We kunnen stellen dat wilgen knotten verslavend werkt.

Emmy heeft veel takken schoon gemaakt en een aantal kruiwagens met takken meegenomen om haar takkenril te vullen.

We spreken makkelijk over wilgen, maar er zijn veel verschillende soorten, en ik heb er een vijftal gesnoeid: schietwilg, gele (kraak-)wilg, geoorde wilg, katwilg, amandelwilg en grauwe wilg. We hebben ook boswilg, maar die kan je niet stekken; die moet je zaaien als je die wilt vermenigvuldigen. En dan zijn wilgen ook nog tweehuizig; dat betekent dat iedere plant een mannetje is of een vrouwtje, maar niet allebei. Daardoor bloeien de mannetjes anders (met stuifmeel) dan de vrouwtjes (met nectar).

Jos is langsgekomen om een aantal aparte soorten wilg mee te nemen. We konden samen rondlopen en een paar mooie takken uitkiezen. Een extra uitdaging was dat hij met de bakfiets was, en met kunst en vliegwerk is het gelukt om alles op te laden.

Een zevental takken van de kronkelwilg vonden grif aftrek via een advertentie op Marktplaats Oosterwold.

Ook Helga kwam met haar dochter om een wagen vol te laden met takken. De wilgen verspreiden zich over Oosterwold. Het lijkt wel een virus. Maar er is geen vaccin nodig.

Er blijven ontelbaar veel kleine takjes over. Daarvoor heeft Marie-José een nieuwe methode bedacht. Met de accu-heggeschaar zaagt ze deze takjes, samengebonden tot een grote bundel, in kleine stukjes, en die gebruiken we als houtsnippers op het pad langs de vijver. Dit werkt vooral goed als Marie-José het krat gebruikt dat we nog hebben staan van Heg-en-Landschap, zodat ze op hoogte kan zagen.

Een aantal wilgen krijgen ook katjes, en het is leuk om die takken op een vaas te zetten, zodat de katjes gaan bloeien. Van het snoeien hebben we genoeg takjes met katjes en dikke knoppen over om ze weg te geven aan bezoekers. Ook een aantal bezoekers van het winkeltje van Marjon hebben een bosje meegenomen. Zo kan je het voorjaar uitdelen.

Dank voor alle hulp, Richard, Marc, Wilma, Suzanne, Emmy. Het zijn supergezellige dagen om zo samen te werken en takken een nieuw leven te geven. Daarbij past ook een fotoverslag.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 18 december 2021

Dit jaar hebben we een record aantal planten uitgeleverd in de Boomplantactie samen met Stichting Heg en Landschap. Om alles goed af te handelen, hebben we de levering verdeeld over twee weken, met telkens de helft van het aantal soorten. We hebben geleerd van voorgaande jaren, toen het lastig bleek om in één dag een vijftigtal soorten te sorteren. Door te splitsen blijft er per dag nog een  ruime 20 soorten over. Met een beetje passen en meten kunnen we dat net kwijt op en rondom onze parkeerplaats (die wordt dus marktplaats...)

Ook afgelopen vrijdag stond de vrachtwagen al ruim voor zeven uur voor de deur. Boer Henk kon ons weer helpen met zijn heftruck, om de reusachtige pallets (Ferro's genoemd omdat ze van staal zijn) uit te laden. Omdat de Ferro's weer terug moeten met de vrachtwagen, tilt Henk het plantgoed uit de Ferro. Dat is een beetje riskant, en dat bleek bij de derde Pallet, die de kweker onvoldoende had ingepakt. Toen het plantgoed omhoog werd getild, brakt de stapel plantgoed door de verpakking, waardoor er een berg planten bovenop de Heftruck belandde. Gelukkig heeft die een stevig dak. Met wat kunst en vliegwerk konden we de heftruck bevrijden. Het vraagt ook wat extra aandacht om de planten goed te sorteren. Omdat het nog donker was, konden we eerst nog even een stevige kop koffie drinken samen met de eerste vrijwilliger, Froukje, die zich in alle vroegte al had gemeld. Zodra het licht werd, hebben we al het plantgoed gesorteerd per soort. Zo hebben we even na negen uur al het 'winkeltje' ingericht, en kunnen we met vrijwilligers beginnen om bestellingen te rapen en gereed te leggen.

Vanaf een uur of tien kwamen de eerste bestellers al hun plantgoed ophalen. Veel mensen konden zelf hun bestelling verzamelen, met de krui/winkelwagens die we in de wijk geleend hebben.

Er zijn wel wat drukke momenten geweest, maar de meeste bestellers konden direct aan de slag en hun bestelling ophalen.

Marie-José checkt met de bestellers alle facturen, en Marien controleert alle bestellingen. Gelukkig kloppen de meeste bestellingen helemaal. Alleen aan het einde moeten een paar bestellingen gecorrigeerd worden.

We hebben weer heel veel hulp van vrijwilligers en we maken er met elkaar een fantastische dag aan. Lex Roeleveld van de Stichting Heg en Landschap komt ons ook een ochtend helpen, en hij krijgt zo een mooie indruk van hoe gestroomlijnd de uitgave van het plantgoed verloopt. Ook bij de bestellers kan je het plezier van het gezicht lezen om aan de slag te gaan met het plantgoed. De Boomplantactie is ook een sociale gebeurtenis. We voelen ons weer even het dorpsplein van Oosterwold.

Tussendoor maken we even tijd om te lunchen met de vrijwilligers. Stevige bonen-pompoensoep en broodjes en kerstbrood, aangevuld met koffie. Zilla ontfermt zich over de catering en aan het einde van de dag is zelfs de afwas gedaan. Dat voelt als een warm bad!

Veel plantgoed is groot dit jaar: Rode Bes, Sporkehout, Egelantier, Duindoorn, Kamperfoelie, Katwilg: geweldig.

Aan het einde van de dag heeft bijna iedereen de bestelling opgehaald. Zoals ieder jaar gebruiken we de zaterdag om de laatste restjes via Marktplaats Oosterwold te verkopen. Omdat het 'bosplantsoen' allemaal bloot wortelgoed is, moet het liefst binnen een dag verkocht en ingekuild. Dat lukt aardig. Alleen blijft er nog wat Gelderse Roos (Viburnum) over, die we vorige week al hebben ingekuild.

Nu kan iedereen verder aan de slag met planten. Wij hebben dit jaar alleen wat Duindoorn ter aanvulling van onze bestaande beplanting. Dat gaan we de komende week planten. Het is leuk dat er ook een levendige handel is tussen verschillende bestellers. Omdat 25 stuks van een soort voor velen te veel is, komt het goed uit als mensen halve bossen met elkaar uitruilen. Wel fijn dat wij dat niet moeten regelen, want aan deze Boomplantactie hebben we onze handen vol.

Gelukkig storen de buren zich niet te veel aan de enorme toeloop. Op momenten staat zowel de hele kavelweg als de Paradijsvogelweg vol met auto's, aanhangers en kruiwagens met plantgoed. Dank buren voor het leveren van jullie winkelwagens (kruiwagens) en geduld met de overlast van hen die plantgoed ophalen.

Als we bedenken dat er in de afgelopen 7 jaar ruim 150.000 stuks plantgoed is geleverd, en dat al die bomen en struiken een plekje krijgen in Oosterwold, dan kunnen we met recht zeggen dat Oosterwold een groene wijk wordt. En dan vullen bewoners dit plantgoed uiteraard nog aan met tal van andere planten en bomen.

Hoewel het plantgoed klein begint, zien wij na zes groeiseizoenen al hoe groot de bomen worden. Ik ben heel benieuwd hoe Oosterwold er over vijf jaar uitziet.

Tot slot bedanken we graag weer al onze vrijwilligers: Froukje, Richard, Jan, Wilma, Nenneke, Michèle, Koos, Arjen, Marion, Els, Zilla, Daan en alle anderen die nog even bleven meewerken: super bedankt. En natuurlijk weer een foto verslagje.

En wat zijn we blij dat we de laatste dag voor de lockdown zo mochten vullen!

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 11 december 2021

Dit jaar hebben we een record aantal van 147 klanten en 43.000 stuks bomen en struiken in de bestelling. We hebben weken gepuzzeld hoe we de uitlevering kunnen organiseren. Samen met Lex van de Stichting Heg en Landschap zijn we uitgekomen op twee leverdagen, waarin we telkens de helft van de soorten leveren. Gisteren dus de eerste dag.

Gisterenochtend startte de dag vòòr zeven uur met een telefoontje van de transporteur, die 25.000 boompjes kwam brengen. opeen gepakt in vier reusachtige Ferro's, stalen pallets. Anders dan vorige jaren had de transporteur geen kooiaap, en daarom hebben we buurman, boer Henk gevraagd te assisteren met zijn heftruc. Het was nog helemaal donker, dus we hebben een bouwlamp opgezet, en met het licht van de heftruck konden we de Ferro's uitladen.

Dan begint de echte klus met het uitsorteren van de verschillende soorten. Mara was er al vroeg bij om ons te assisteren. Het werkte wonderwel, dat we minder soorten op één dag hebben, want we konden alle soorten op onze parkeerplaats kwijt. Zo hebben we een 'winkeltje' ingericht, waar mensen zelf hun eigen bestelling konden rapen.

Marie-José houdt de administratie bij in een grote map met alle bestellingen. Gelukkig komen de mensen verspreid over de hele dag. Er is maar één keer een aardige rij ontstaan, die we natuurlijk op de foto hebben gezet. Je krijgt toch het idee dat we even het dorpsplein van Oosterwold zijn! Er is ook voldoende te kletsen, dus niemand heeft zich verveeld.

Marien krijgt de rol om alle bestellingen te controleren, voordat ze worden ingeladen. Omdat het allemaal plantgoed zonder bladeren is, moet je aan het hout onderscheiden wat welke soort is. En sommige soorten zijn per tien verpakt en andere per 25. Jan heeft er z'n taak van gemaakt, om de rozen per 5 en 10 stuks om te pakken, zodat mensen direct het juiste bosje kunnen meekrijgen.

We hebben veel hulp van mensen die komen helpen, met sorteren van plantgoed, het verzamelen van bestellingen, en ook met de catering van koffie, koek, gebak, broodjes, en goed gelukte bonen-pompoensoep. Ook hebben we uit de buurt vijf extra kruiwagens geleend, die als winkelwagentjes dienst doen.

We hadden ons voorbereid op een natte dag met sneeuw, maar eigenlijk was het fantastisch weer. Niet te koud, en op een paar druppels na droog. Op de drukke momenten staat een groot deel van de straat vol met ladende mensen, kruiwagens en auto's met aanhangers. Fijn ook dat we meedenkende buren hebben, die een beetje overlast toelaten en kruiwagens leveren. Dank!

Het einde van de dag is iedere keer weer spannend, omdat we dan pas merken of de aantallen kloppen. En het klopt nooit helemaal. Het blijft mensenwerk. En je kunt ook nooit achterhalen of er bij de kweker of bij het tellen wat afwijkt. Maar aan het einde van de dag is er heel veel goed gegaan. Maar 1 procent van de bestellingen vraagt een correctie, en wellicht kunnen we dat met de levering van volgende week nog aanvullen.

Dus volgende week nog een keer voor de meeste bestellers. We kijken er naar uit. En nogmaals veel dank aan alle helpende handjes, vooral Froukje, Richard, Mara, Jan, Daan, Loes, Arjen. En omdat het zo'n vrolijke bedoening is volgt uiteraard een foto-verslag.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 05 oktober 2021

Hallo allemaal. Mijn naam is Lukas van den Berg. In de periode van augustus, september en oktober 2021 loop ik stage bij het Paradijsvogelbosje Oosterwold. Een leuke activiteit wat mijn stagebegeleider Marien Abspoel en ik hebben gedaan is het maken van pesto met eetbare wilde planten uit het voedselbos. In deze blog wil ik met jullie het recept en de ervaringen delen van het maken van de ‘wilde pesto’. Laten we beginnen met hoe het begonnen is.

Er zijn veel eetbare wilde planten in het voedselbos Paradijsvogelbosje Oosterwold. Deze eetbare wilde planten worden tot nu toe nog niet zo vaak benut. De wilde pesto is een manier om met veel verschillende soorten eetbare wilde planten iets lekkers te maken. Voor deze pesto staat de hondsdraf in het zonnetje.

Hondsdraf is een fijne plant voor de pesto, onder anderen omdat de blaadjes lekker zacht zijn. Maar je kunt veel meer planten verwerken in een pesto. Volgens het recept waar we onze eigen uitvoeren op baseerden zijn de volgende planten ook lekker: brandnetel, zevenblad, look-zonder-look, duizendblad, munt, paardenbloemblad, madeliefje, daslook en rucola. Dit is volgens het recept voor wilde pesto uit het boek ‘wild plukken’ van Leoniek Bontje.

Ons recept week wat af van het originele recept. Wij gebruikten voor onze wilde gemengde pesto naast hondsdraf: engelwortel, zwartmoeskervel, paardenbloem, brandnetel, spaanse zuring, lievevrouwebedstro, look zonder look, duizendblad, bijvoet, rode klaver, smalle weegbree en bieslook. Dat zijn er heel wat!

Ingredienten:                      Omgerekend bij 100g kruiden

30g knoflook                                         10g knoflook

70g kaas                                               25g kaas

270g gemengde kruiden                      100g gemengde kruiden

75g hazelnoten                                     30g hazelnoten

30g zonnebloempitten                          10g zonnebloempitten

340g olijfolie                                         125g extra vierge olijf olie

10g balsemienzaden                            4g balsemienzaden

10g bramen                                          4g bramen

 Bereidingswijze

Rooster de geroosterd noten goudbruin in een droge koekenpan. Daarna mag de kaas worden fijn geraspt en de knoflook in kleine stukjes gesneden. De kruiden worden gewassen en in een kom gedaan samen met alle andere ingrediënten. Snij eerst alle kruiden fijn zodat ze later goed kunnen worden fijn gemaald. Maal dan alle ingrediënten samen tot een puree. De puree moet geen moes worden, daarom is het handig om op te letten wanneer de massa dun genoeg is. Na smaak kan er peper en zout worden toegevoegd.

Uiteindelijk hebben we 7 mooie potjes als resultaat. In eerste instantie zat er te weinig olijfolie in te pesto. Deze werd later aangevuld tot de hoeveelheid dat aangegeven staat in de ingrediëntenlijst. Dit is de eerste keer dat we pesto hebben gemaakt. De eerste potjes zijn niet helemaal gemaakt met biologische ingrediënten. Behalve de zelf geplukte kruiden zijn ook de Extra Vierge Olijfolie en knoflook biologisch. De zonnebloempitten, hazelnoten en kaas waren deze keer niet biologisch. Als er meer pesto gemaakt word zal deze bestaan uit alleen maar biologische ingrediënten zodaes worden, daarom is het handig om op te letten wanneer de massa dun genoeg is. Na smaak kan er peper en zout worden toegevoegd.

De pesto hebben we op het eind gevuld in kleine potjes. Om luchtbellen in de potjes te voorkomen word de pesto goed aangedrukt. Zo word de houdbaarheid gewaarborgd. Er moet ook voldoende olijfolie in de pesto zijn als je de pesto langer dan een aantal dagen wilt bewaren. Als je de pesto aandrukt, dan zou er op de oppervlakte olijfolie te zien moeten zijn. 

Uiteindelijk hebben we 7 mooie potjes als resultaat. In eerste instantie zat er te weinig olijfolie in te pesto. Deze werd later aangevuld tot de hoeveelheid dat aangegeven staat in de ingrediëntenlijst. Dit is de eerste keer dat we pesto hebben gemaakt. De eerste potjes zijn niet helemaal gemaakt met biologische ingrediënten. Behalve de zelf geplukte kruiden zijn ook de Extra Vierge Olijfolie en knoflook biologisch. De zonnebloempitten, hazelnoten en kaas waren deze keer niet biologisch. Als er meer pesto gemaakt word zal deze bestaan uit alleen maar 

biologische ingrediënten zodat het ook biologische pesto mag heten. 2 dagen na het inrotten van de pesto kwamen we nog wat anders tegen. De olie is uit de potjes gaan lekken omdat schijnaar er in de potjes druk is gaan opbouwen. Dat is dan een tweede aandachtspuntje voor de volgende keer. Dat doet ons afvragen hoe de supermarkt die potjes zou lang houdbaar krijgt. Je kunt de olijfolie immers niet koken… Als oplossing vriezen we onze pesto in.

De pesto smaakte "groen". een beetje wild. Je hebt al die verschillende kruiden met hun eigen smaken die samen een sterke smaak vormen. Zelf eet ik graag pesto met pasta of geroosterd brood samen met pijnboompitten, kaas en tomaat.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 01 oktober 2021

Deze winter houden we weer een Boomplantactie Oosterwold samen met de Stichting Heg en Landschap. Deze Stichting biedt voor een kortingsprijs een enorme hoeveelheid inheemse bomen, die ingezet kunnen worden om gemengde hagen en natuurlijke beplanting op je kavel te maken. Een mooie kans om te starten met de beplanting van je kavel in Oosterwold.

Dit is al het zevende jaar dat Stichting Paradijsvogelbosje samen met Heg en Landschap deze Boomplantactie organiseert. Op deze  manier hebben we al zo’n 110.000 bomen en struiken voor Oosterwold geleverd. Het voordeel is dat we daardoor het plantgoed op locatie in Oosterwold afgeleverd krijgen. Ook biedt dit uiteraard de mogelijkheid om onderling plantgoed uit te ruilen.

De bestellijst is informatief omdat je hier ook kunt lezen uit welke soorten je kunt kiezen. Niet alleen bomen en struiken, maar ook bessenstruiken en rozen.

Net als vorige jaren organiseren we weer een informatieavond, waarbij we belangstellenden tips geven over hoe te bestellen en hoe te kiezen. Wellicht is Lex Roeleveld van de stichting Heg en Landschap ook aanwezig bij deze avond. Wij organiseren deze informatieavond op donderdag 7 oktober om 20.00 uur. Als er maximaal 25 mensen aanmelden, doen we het fysiek in de Tuinkamer van het Paradijsvogelbosje. Als er meer aanmeldingen komen dan maken we er een digitale bijeenkomst van via MS Teams. We sturen twee dagen voor de informatieavond de link hoe je kunt deelnemen.

Wij vragen iedereen die belangstelling heeft om te bestellen om uiterlijk 6 oktober een email te sturen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Geef daarbij ook aan of je wilt deelnemen aan de informatieavond. Dat is niet verplicht. Als je bijvoorbeeld vorig jaar al hebt besteld, en je wilt een aanvulling, kan je ook alleen de bestelling invullen. Alleen als je je per mail hebt aangemeld sturen wij je een bestelformulier toe. De bestellijst moet op vrijdag 22 oktober 2021 weer bij ons binnen zijn. Er zijn dit jaar minder bomen beschikbaar. We nemen de bestellingen op volgorde in behandeling.

Levering zal in overleg met de leverancier plaatsvinden, maar waarschijnlijk in januari in een vorstvrije periode. Dit is tevens de beste periode om planten in rust te kunnen planten. 

NB: gebruik NIET de bestellijst die op de website van Heg en Landschap staat. We gebruiken in Oosterwold een aangepaste bestellijst. Bestellijsten van Heg en Landschap kunnen we niet in behandeling nemen, en die kunnen ook niet op locatie worden afgeleverd.

En niet onbelangrijk: de informatie avond is ook heel leuk. 

De soortenlijst (geen bestellijst) kan je hier downloaden.

We zijn benieuwd hoeveel nieuwe en oude Oosterwolders er dit keer weer meedoen. Vorig jaar waren het er bijna 100. Oosterwold wordt steeds groener!

Hopelijk tot volgende week donderdag 7 oktober!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 18 augustus 2021

Vandaag hadden we een feestje. Erwin en Suzanne hebben vandaag bij de notaris de overdracht van de grond van de laatste kavel in onze wijk geregeld. 

En daarmee realiseerden we ons vorige week dat hiermee alle grond in de wijk van wijkbewoners is. Onze wijk is compleet met alle leden! Tijd voor een spandoek, vonden we! Daarom maakten Jan en ik van een oude dekbed hoes een spandoek! En een bak met tubes Acrylverf.

Hier ging een uitgebreide app wisseling aan vooraf.  Wat moet er dan op zo'n spandoek staan? Teksten in hele volzinnen kwamen eraan te pas. Maar het werd uiteindelijk heel simpel: HOERA COMPLEET. Je zou er bijna activistisch van worden, zo leuk is het om samen een spandoek te schilderen.  

Om het spandoek staande te houden zijn er ook nog scheringen nodig. Het blijft improviseren.

En net als bij alle buren, planten we een vlag om het veld te koloniseren. En zetten we een van de wijkbankjes die we met z'n allen hebben gemaakt op de kavel, zodat ze de komende weken ook een zitplek hebben als ze hier zijn. 

En als semi verrassing hadden we met een paar kannen koffie en thee, en wat flesjes bubbels de hele buurt uitgenodigd om Erwin en Susanne met hun zoons welkom te heten. Leuk dat er zoveel mensen waren. De kavel stroomt vol! Erwin en Suzanne planten nog ritueel een boompje en steken gezamenlijk hun maagdelijke spade in de Oosterwoldse grond. Een fotoverslag is op z'n plaats. 

En dan slaan we aan het mijmeren. 5 1/2 jaar geleden kregen we zelf onze kavel... Wat was het toen nog kaal en vlak. Maar ook voor ons waren er toen mensen die onze plek bijzonder maakten. Zucht wat een tijd.

Hoeveel reden heb je nodig voor een buurtfeestje?

En vooral: Welkom Erwin, Suzanne, Josia, Benjamin, Nathan en Aaron.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 28 juni 2021

Het grootste deel van het jaar, en zeker in de winter vinden wij het een voorrecht om te wonen in een ruimte met heel veel glas en licht. Met een beetje zon hebben we dan ook gratis verwarming. Maar in de zomer kan het soms iets teveel van het goede zijn, ondanks dat het overstek van het dak op het zuiden aardig wat zon tegenhoudt. Maar als de temperatuur oploopt tot dertig graden en meer, met een stekend zonnetje, en meer dan 16 uur per dag zon, dan is zonwering in onze woning wenselijk. En in het ontwerp van de woning hebben we daarin niet voorzien. 

Vorige jaren hebben we ons al wel beholpen met twee driehoekige zonweringsdoeken die we buiten aan de nok van het dak hangen, wat onze woning ook een beetje het aanzien geeft van een schip met bollende zeilen. Maar een nadeel is dat deze doeken niet bestand zijn tegen een flink windje. We hebben ze dan ook al een paar keer moeten repareren omdat draden of zelfs het hele doek scheurde. 

Daarom zochten we naar aanvullende zonwering, die we binnen kunnen aanbrengen zodat we onafhankelijk zijn van de wind. Daarvoor hebben we een reflecterende en zonwerende stof gevonden, waarvan we zo'n twintig meter hebben gekocht. Als eerste heeft Marie-José daarvan een lap genaaid, die we gebruiken aan de zuidgevel. Als het mooi weer is, hangen we die het liefst aan de buitenkant met sterke magneten op de goot van Cortenstaal. Maar het kan uiteraard ook binnen, als we de lap tussen de grote cactussen door weten de manoeuvreren.

De meeste zon en warmte komt in de Tuinkamer binnen via de westgevel, omdat daar veel glas is, en vooral, omdat in de zomer de zon daalt, en verder de Tuinkamer in schijnt. De blauwe driehoeksdoeken buiten helpen wel iets, maar nu maken we extra zonwering aan de binnenkant.

Zoals bijna alles in ons huis zijn de raampartijen ook schuin, dus het vraagt wel passen en meten. We bevestigen de lap met klittenband aan het kozijn, en kunnen de pasvorm dan aanpassen. Zo hebben we eerst de kleinere lap gemaakt aan de linkerkant van de westgevel, van binnenuit gezien. En daarna komt de grotere rechterkant. Dat is een lap van ruim acht meter lang. Als we die uitleggen in de Tuinkamer past het maar net. 

Gelukkig heeft Marie-José dit jaar een nieuwe Naaimachine, die zich met weinig moeite noch storingen door die meters stof heen werkt. Uiteraard moeten we vaak passen, en daarvoor mag ik apenkooien op de ladder, en met één been op de staalconstructie om klittenband te bevestigen, en de lap op te hangen. Als de grote lap ook passend is gemaakt en opgehangen, hebben we een serieuze zonwering!

Er zullen vast momenten in de zomer zijn, dat we verlangen naar uitzicht op de lucht boven de bosrand, maar in de warme maanden is de temperatuur in de Tuinkamer leidend. En als het mooi weer is leven we toch buiten.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 21 juni 2021

Gisteren hebben we weer met z'n allen een Algemene Leden Vergadering gehouden met onze wijk Frederik van Eedenweg. De afgelopen twee vergaderingen hebben we noodgedwoningen digitaal gedaan, maar nu hebben we weer gekozen voor een fysieke bijeenkomst. En het weer was ons goed gezind, want een flinke bui dreef over, en het was heerlijk zacht weer. 

Dus kwam iedereen met kampeerstoeltjes en een flesje drinken aanwandelen, om te verzamelen bij Joost en Aletta in de ruime achtertuin. Marie-José had de agenda en bespreekpunten op grote vellen op het raam geplakt. 

Het grote bespreekpunt was uiteraard de voorbereiding van de aanleg van het definitieve wegdek. We zijn een stuk verder gekomen. De wegcommissie kan weer verder.

Na afloop hebben we een buurtborrel gehouden. Heerlijk om weer informeel te praten met alle buurtjes. 

Weer een stapje naar normaal!

Bedankt allemaal en vooral Joost en Aletta voor de gastvrijheid.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 15 juni 2021

Gisteren hebben we met z'n tweetjes in het begin van de avond een rondje gefietst vanuit de Paradijsvogelweg via de Ibisweg naar de Grote Trap.

Daar kwamen we de eerste grote windmolens in aanbouw tegen. Met onwaarschijnlijk grote hijskranen erbij. Je kunt het niet op foto's vastleggen hoe enorm en beeldvullend die kranen opdoemen. Langs de Ibisweg staat ook een turbine op de grond. Dan zie je pas hoe reusachtig die ook is. En het schijnt dat de molens aan de Grote Trap (Wulptocht) vanwege de nabijheid van vliegveld Lelystad nog veel lager zijn dan de molens langs de A27 zullen worden opgericht.

Met de avondzon werd het dus onvermijdelijk dat we de zon ook door de molenwieken zouden zien. Dat was nog best even zoeken. En wat blijkt dan: De zon schijnt om de wieken heen, omdat die aan de punten dunner zijn dan het beeld van de zon. En vervolgens konden we ook de zon achter de reusachtige palen zien verdwijnen. Die palen zijn nog veel dikker dan de wieken.

Of...... verdwijnen? Wat je ziet is dat het licht van de zon om de rand van de paal heen afbuigt. 

Verwacht hier geen wetenschappelijke verhandeling over Slagschaduw. Daarvoor moet je maar bij kameraad Jimmy Corrigan aankloppen. Maar het fenomeen van afbuigen van licht heet in natuurkundige termen diffractie (Op wikipedia zijn artikeltjes hierover te vinden). 

Ik krijg de indruk dat de berekeningen van vermoedelijke slagschaduw niet rekening houden met de dikte van de molenwiek en de diffractie van het zonlicht rondom de wiek. Daardoor zou het wel eens zo kunnen zijn dat in de praktijk de hinder door slagschaduw van woningen minder is dan rekenkundig voorspeld wordt.

Dat effect is waarschijnlijk groter, omdat de windmolens onvoorstelbaar groot zijn, en hun schaduw dus ook enorm ver weg werpen, maar daardoor is de afstand van de molens tot de slagschaduw vaak ook groot, waardoor deze verbuiging van het licht meer kan meespelen. En de zon is overal even groot, maar de molenwieken worden steeds dunner als je meer afstand neemt. 

Op verschillende plekken zie je ook de enorme wieken al klaar liggen. Die zijn waarschijnlijk groter dan de grootste vliegtuigvleugel. Bij de Vogelweg kan je er aardig dicht bij komen voordat je op het Verboden Toegang bordje stuit.

Dit is dus niet het resultaat van een diepgaande studie, maar van een genoeglijk fietstochtje in de zomerse avondzon. En bij de kruising tussen de A27 en de Vogelweg werden we nog tijdelijk opgehouden door een speciaal transport van een paaldeel. Onvoorstelbaar, wat een apparaat. En wat een vrachtwagen met 15 assen. Spectaculair! De weg moest afgezet en zelfs een verkeersbord verwijderd omdat het gevaarte anders de bocht niet kon nemen.

Ik begin toch steeds nieuwsgieriger te worden. Wellicht in de toekomst nog maar eens een experimentele slagschaduwmeting herhalen.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 07 juni 2021

Eén van onze belangrijkste motieven om te ontwikkelen wat we wilden maken, was ruimte met anderen delen. Dat betekent dat je anderen ook uitnodigt om er gebruik van te maken. Straatnaambordjes zijn daar  een onderdeel van. Helaas betekent uitnodigen soms ook duidelijk maken waar dat niet zo wenselijk is of waar dingen door wandelen stuk kunnen gaan. Dus een enkel privé bordje hoort er dan ook bij. Maar ook die kun je er leuk uit laten zien. Verder dus geen betoog, maar louter plaatjes.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 31 mei 2021

Op de hoek van onze kavel met de Frederik van Eedenweg heten we sinds jaren bezoekers welkom met een informatiebord en het begin van het Hazelaarpad, waar bordjes de weg wijzen. De afgelopen jaren hadden we van wilgenstaken een poort geïmproviseerd, waar nu ook een kamperfoelie gaat groeien. Maar de wilgenstaken waren ingestort, dus het was niet meer een royale entree.

Ik heb al maanden in mijn hoofd gelopen met een wens om een nieuwe poort te maken. Maar wat voor ontwerp dan? Uiteindelijk heb ik een schets gemaakt die geïnspireerd is op een ruitvormig klimrek voor klimplanten. Maar zoals altijd kan ik mij niet aan een herhaling van een bestaand idee houden, dus heb ik een paar variaties ingebouwd. De hoek van de ruiten wordt in de hoogte groter. Dat had ik wel zo'n beetje berekend, maar uiteindelijk ga ik dat toch meer proefondervindelijk in het veld bouwen.

Ik wilde de poort graag maken van douglas hout, omdat we dat overal gebruikt hebben. Ik vond de beste maat door 32 mm steigerplanken te kopen en met een zaagtafel in drie gelijke delen van 6,3 cm te zagen. Daarna schuur ik de latten met de haakse slijper en zet ik ze in de lijnolie. Dat is dan weer de geur der herkenning, omdat we in het verleden maanden lang latten hebben ingeolied.

Ik ben begonnen met vier paalvoeten en vier korte paaltjes die de basis vormen. Daarop komen aan weerszijden vier balken. Zo bouwen we telkens twee latten extra omhoog.

Terwijl de constructie hoger wordt, heb ik een trapje nodig om er bij te kunnen. Ook kom ik handen te kort, dus hang ik de boor en schroeftol in het rek terwijl ik jongleer met de latten en schroeven. Helaas heb ik wel drie bitjes geofferd, want die vallen uit de boor, onvindbaar in het struweel. Een belangrijke toets is of de beide helften wel op dezelfde hoogte uitkomen. Daarvoor heb ik een waterpas bij de hand.

In het begin ging de constructie nog een beetje scharen, omdat de latten de pootjes in de grond een beetje uit elkaar duwen. Dat heb ik opgelost met vier driehoeksconstructies onderin.

Na het bouwen tot de definitieve hoogte, moeten we de verbinding maken. Daarbij is het idee gekomen om de beide delen van de poort schuin te maken, zodat ie naar boven toe enigszins toeloopt. De schuinheid moet ik in de praktijk uitproberen.

De verbinding maak ik met één dwarse balk en vier diagonalen, die vier stabiele driehoeken maken om het geheel (hopelijk) voldoende stabiliteit te geven.

Tenslotte zaag ik bovenin nog de balkjes af die te veel uitsteken, zodat het meer een poort met een punt wordt. Daarna kan de kamperfoelie weer aan het rek verbonden worden, en is de nieuwe Poort voor het Paradijsvogelbosje gereed.

Maar..... als ik er zo naar kijk: is dit niet 'een  bouwwerk niet zijnde een gebouw'? En hij staat niet op m'n roodkavel. En misschien is het wel een belemmering voor de doorwaadbare zone? Hmm, wie belt de BOA?

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 30 mei 2021

Dit weekend heb ik een project afgerond, dat een lange aanloop geschiedenis heeft. In ons industriële huis waren we op zoek naar "gezellige" verlichting. Ik borduurde voort op kunstwerkjes die ik al eerder maakte met bladmuziek. Bolletjes (vooral niet zo regelmatig)  gemaakt van een vochtbestendige papiermache. Maar dan 16 en voorzien van een lampjes.

Papier gekleurd met ecoline. Daarna van binnen of van buiten koperkleurig gemaakt. En dan heb je 16 bolletjes, maar hoe ga je ze ophangen? Ik maakte een plafondplaat die we aan het plafond hangen. Dat klinkt triviaal, maar wij kunnen niet in ons plafond boren. Dat is nl. een stalen plafond met isolatie. Gaten zijn niet te herstellen en de isolatie in het stalen dak kan niets dragen. Daarom maken we 3 sterke magneten aan de plaat waarmee we 'm aan het plafond kunnen hangen.

Om te weten hoe lang alle draadjes moeten zijn maak ik een proefopstelling. Tussen 2 deuren om te kijken hoe alles uithangt en welke bol waar moet. Om alles te kunnen "onthouden" krijgt elke lamp een nummer en maak ik een registratie in excell. Want... tussen de deuren hangt het recht, maar het plafond is (in twee richtingen)  schuin. Van alles moet opgeteld en afgetrokken. Maar als ik alle draadjes op maat heb gemaakt, blijkt het wel te kloppen. Toch fijn zo'n excell fetish.

Dan moeten alle 16 lampjes met het centrale punt worden verbonden. Dat is een heel gepriegel en ze zijn zuinig met kroonsteentjes.... Puzzelen dus. En de kroonsteentjes moeten ook nog plat blijven zitten zodat de magneten er geen last van hebben.

En dan is het uur u... alles zit vast, maar het moet nog in het net gehangen worden. En daarvoor moet een gaatje door de stalen balk geboord worden. Daar zagen we tegenop, maar was een eitje. En dan aansluiten.... doen alle lampjes het? Wat is het effect? Nou... zeg er maar wat van!