- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
In de kerstvakantie zijn F en R bij ons. In het huis van R. heeft Marien een mooie trap gemaakt, die tevens als kast dienst doet. Maar omdat ie nogal steil omhoog gaat, verspringt de trap links en rechts. je moet dus altijd de juiste voet naar boven of beneden zetten. Heel handig in een kleine ruimte (het is een trap in een kast naar een gemaakte zolderverdieping. 
Omdat de trap steil is (en studenten niet altijd stabiel naar boven gaan) is een trapleuning gewenst. Daarom zijn begin december al trapleuning houders met gaten voor een touw zelf gemaakt. Nu nog een touw.
Als actie voor in de vakantie verzinnen we dat dikke touw zelf te slaan van goedkoop henneptouw.
Twee accuboormachines (ja ja een beetje gemak is gewenst) in de aanslag en draaien maar! Als je een touw dubbel opdraait tot het veel spanning heeft, zal het wanneer je het dubbelvouwt weer in elkaar draaien en daarmee dikker en sterker zijn.
En elke keer kun je weer twee touwtjes verder in elkaar draaien en krijg je een steeds dikker touw.
Het resultaat stuurt R. ons een paar dagen later:
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Gisteren hebben we in een adviesgesprek met onze contactpersoon van de Rabobank de laatste plooien in de hypotheek afspraken gladgestreken. We krijgen binnen een week nog de officiële offerte, maar die zal er net zo uitzien als het rapportje dat we al meekregen. Weer een hobbel genomen. Voor ons wel een heel bedrag om te lenen. Gelukkig hebben we al aardig wat ingelegd in de bankspaarhypotheek van ons huidige huis, en kunnen we wat eigen geld inleggen, anders was het nooit gelukt. Maar ja, dit is natuurlijk ook een idioot plan van ons. 
Een van de kamers van de Rabo wordt opgesierd met een wandvullende foto van een koe in een boerenbedrijf. De Rabo is trots op zijn boerenverleden. Daarover werd ons in ons eerste gesprek toevertrouwd, dat de Rabo zich ook vanuit haar historie moreel aangesproken voelt om financiering voor initiatieven in Oosterwold te ondersteunen. Zo ging het vroeger ook toen de Rabo nog een coöperatieve Boerenleenbank was. Ik heb nog gegoogled, maar die ene foto kan ik niet vinden. Uit deze spreekt dezelfde ambitie, hoewel niet helemaal dezelfde sfeer; toch meer een marketingplaatje.
Onze contactpersoon heeft als een goede verkoopster ons er nog op gewezen, dat wij er goed aan doen, om ons ruimhartig te verzekeren alvorens we dood gaan, of onze baan zouden willen kwijtraken. Daarover moeten we dus nog nadenken, maar daar hangt het doorgaan van de hypotheek niet meer af.
Nu als de wiedeweerga verder aan het opstellen van een reglement voor de op te richten Vereniging van Eigenaren van de Frederik van Eedenweg. Want de gemeente gaat als eis opleggen aan toekomstige kopers, dat zij lid worden van zo'n vereniging die de zorg draagt over de aanleg en onderhoud van de kavelweg. Maar dat geldt dus ook voor ons als eerste initiatiefnemers. Geen lid, geen koop. Gelukkig gaat de notaris ons daarbij helpen, en kunnen we ook gebruik maken van het voorwerk dat deze notaris er samen met Frank Meijers in heeft gestoken.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
"Ik zal u iets (...) vertellen. Het heeft veel van een sprookje, mijn verhaal, maar het is toch alles werkelijk gebeurd. Zodra gij het niet meer gelooft, moet ge niet verder lezen, want dan schrijf ik niet voor u."
Als je in een nieuwe straat gaat wonen, dan moet die straat ook een naam krijgen. Daar heeft Almere een straatnaamcommissie voor in het leven geroepen. De motivatie van de straatnamencommissie was dat filosofen en sociologen bij een vernieuwend project als Oosterwold als "straatnaamgevers" zouden passen. Op zich best een sympathiek idee. In de zomer had de vorige gebiedsregisseur Esther had aangegeven dat initiatiefnemers hun voorkeur konden aangegeven; wij hebben toen een voorkeur voor de naam van Norbert Elias laten vallen. In november vernamen we bij de eerste stukken van de vergunning de aan onze wijk toegekende straatnaam: Robert Fruinweg.
We kenden Robert Fruin niet en vernamen dat hij de eerste wetenschappelijke geschiedschrijver was. En eerlijk gezegd 'bekt' Robert Fruin ook niet zo lekker. Maar goed, vastgesteld is vastgesteld, dachten we; daar zal wel niets aan veranderen. En eerlijk gezegd: de vergunningprocedure had ons (ook mentaal) behoorlijk uitgeput.
We vroegen de nieuwe gebiedsregisseur Ivonne hoe het was gegaan. Zij beantwoorde dat de Norbert Eliasweg al vergeven was voor een andere locatie. Jammer, omdat wij al maanden tevoor onze voorkeur hadden gemeld. Even later nam de secretaris van de straatnaamcommissie de moeite om in een email toe te lichten hoe zij tot de namenlijst en selectie van Robert Fruin waren gekomen.
We oriënteerden ons wat verder op Robert Fruin en ontdekten dat hij naast geschiedschrijver een liberaal politicus was in de lijn van Thorbecke, maar dat hij er ook weinig democratische opvattingen op nahield. Algemeen stemrecht vond hij bijvoorbeeld een slecht idee. Begeleid met de connotatie 'jammer, jammer' stuurden we dat als reactie naar de straatnaamcommissie.
De secretaris nodigde ons in een volgende bericht (tot onze verbazing, wij hadden daarop niet meer gerekend) uit om alternatieven voor te stellen. Omdat wij nog de enige in onze wijk met een vergunningsaanvraag en overeenkomst waren, zou de commissie verandering van naam nog kunnen overwegen. We snappen dat een naamsverandering niet zomaar kan als de gemeente via andere overeenkomsten aan een toekenning gebonden zit.
We stuurden in per ommegaande post (de vergunning moest binnenkort worden verzonden) een lijstje toe met namen van mensen die ons aanspreken als 'sociale vernieuwers', met een korte toelichtingen erbij.
Ons voorstel in volgorde van onze voorkeur is alsvolgt:
1. Frederik van Eeden weg (of straat) Frederik van Eeden was niet alleen een schrijver (die in het tweede boek van de Kleine Johannes een visioen beschrijft over een toekomstige parkachtige woonwijk). Hij heeft ook een sociaal experiment gestart dat hij Walden noemde, waarin hij een nieuwe manier van samenleven in praktijk wilde brengen. (Hij schreef ook ‘mijne ervaringen op sociologisch gebied in 1907).
2. Henri Thoreau weg (of straat), die in het boek Walden verslag doet van zijn experiment om zelfvoorzienend te leven. Hij was daarmee ook een inspiratiebron voor velen (waaronder Frederik van Eeden) om naar nieuwe vormen van samenleven en zelfvoorziening te streven.
3. Bertolt Brecht weg (of straat) duitse schrijver met verregaande invloed op ethiek en maatschappijkritiek. Voorvechter van niet-elitaire kunst.
4. Michel Foucault weg (of straat), franse socioloog en filosoof die in zijn studies over verandering in disciplinering en macht van instituties grote invloed heeft gehad in onze manier van kijken naar historie van organiseren van samenleven.
5. Jean Jacques Rousseau, franse filosoof, pedagoog met grote invloed ook op politiek. Hij schreef o.a. Het Maatschappelijk Verdrag, dat nog invloed heeft op Universele verklaring van rechten van de mens. In de pedagogiek was hij een pionier voor vrije natuurlijke opvoeding.
6. Hundertwasser weg (Voornaam Friedensreich lijkt ons niet geschikt) Schilder, architect en toegepast socioloog, beschreef het zgn. ‘vensterrecht’ en zelf vormgeven van directe woonomgeving, en pionier in organische architectuur.
Dat was een ruime week voordat we de vergunning konden verwachten. Die kwam. vreugde, met toch een teleurstelling. Want in de vergunning staat: Robert Fruinweg 6 en 12. Maar de blijdschap over de vergunning was zo groot, dat we het naast ons neerleggen. Toch sturen we in de kerstvakantie nog een mailtje: moeten we nog een besluit verwachten of gaan we bordjes bestellen?
Ondertussen is Loes druk met de petitie over de eigen straatnaamcommissie. Zou dat beweging in het stadhuis veroorzaken?
Tot onze grote verbazing krijgen we vandaag een email bericht: "we hebben de eerste naam van jullie lijst de Frederik van Eedenweg, gekozen om toe te kennen aan jullie straat in plaats van de Robert Fruinweg." Wow!!
Ondertussen begrijpen wij dat de straatnaamcommissie ook met vertegenwoordigers die de petitie hebben ondertekend in gesprek willen gaan. Dat lijkt ons een mooie stap.
Frederik van Eedenweg: klinkt ons als muziek in de oren! En we waarderen dat de gemeente zich heeft opengesteld voor onze voorkeuren. Hopelijk vinden ook al onze toekomstige buren deze gedaantewisseling een verbetering.
We hopen de naam Frederik van Eeden eer aan te doen en net als in zijn sociale experiment Walden een bijzondere plaats voor natuur en cultuur te laten ontstaan.
Bovenal heeft Frederik van Eeden met zijn boek De Kleine Johannes generaties lezers leren dromen. Zo begint het:"Ik zal u iets van de kleine Johannes vertellen. Het heeft veel van een sprookje, mijn verhaal, maar het is toch alles werkelijk gebeurd. Zodra gij het niet meer geloof, moet ge niet verder lezen, want dan schrijf ik niet voor u."
- Gegevens
- Geschreven door Marien
We hebben een blokhutje gekocht, om een snelle start te kunnen maken op ons landje.
Eerst hebben we 1000 en 1 hutten gesurft op het internet. Dikker hout is mooier; geïmpregneerd hout is duurzamer (althans voor het hout, het milieu is de vraag). Uiteindelijk is er een aanbieding uit de bus gekomen: Blokhut Aster 396x396 onbehandeld vurenhout 28 mm.
Dus niet voor de eeuwigheid, want zo'n hut die gaat na 10 jaar vast langzaam wegrotten. Maar tot die tijd....
Omdat het nog steeds gedoe is om de goede aannemer te vinden, snak ik ernaar om gewoon aan de slag te gaan. Dus zodra het landje beschikbaar is, sleuren we 16m2 betonstenen en opsluitbandjes op het landje, op het roodvlak dat we hiervoor speciaal hebben laten aantekenen. Dan kunstof dorpels om optrekkend vocht te voorkomen, en dan kan het grote stapelen beginnen van de latten.
En dan hebben we een plek om te schuilen als het nat is en koffie te zetten en onze kruiwagen en bats achter te laten.
Ondertussen oriënteren we ons op een aantal sanitaire voorzieningen. Zolang ons huis er niet staat, moeten we toch wat. En omdat er ook nog geen bomen staan om achter te gaan zitten.... we moeten wat.
Op internet gaan we op onderzoek uit. We komen uit bij en systeem dat goed moet werken: een droog toilet waarbij natte en droge delen gescheiden worden.
En dan is het de kunst om te kijken of we de onderdelen voor dit toilet (mn. de urine scheider) ook betaalbaar op de kop kunnen tikken.
En ook dat lukt: voor €45 krijg ik 'm (hopelijk) Freerangedesigns
En als het dan klaar is ziet het er naast dat hutje zo uit: (ongeveer dan he...)
Verslaat een dure DIXI wat ons betreft en kan ook in de toekomst bij nood in de tuin ook nog gebruikt worden! (op een tuin van 7000 vierkante meter ben je nog niet één twee drie bij een pot.... ;-)
Wij laten onze ervaringen horen!
Plaatjes van de toiletten van de site van freerangers.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Dit is toch een beetje de kerstvakantie van het administratief gedoe geworden. Twee activiteiten springen er wellicht uit als onbegrijpelijke bureaucratie.
Ontgrondingsmelding bij de provincie
In het gesprek bij de gemeente hoorden we dat we weliswaar een vergunning hebben voor de ontwikkeling van ons plan (dat heet wijziging bestemmingsplan oftewel omgevingsvergunning) en ook hebben we een watervergunning om een vijver te graven. Maar nu moeten we ook nog een ontgrondingsmelding doen bij de provincie. Dat klinkt simpeler dan het is. Een melding. Maar daarvoor bestaat een serieus meldingsformulier dat niet met zich laat spotten. Eerst alleen een bijna onleesbare print gevonden bij Provincie Flevoland, die je alleen uitprinten en met pen kan invullen. Toch maar verder gezocht en zo komen we op hetzelfde formulier in Word bij de omgevingsdienst Flevoland, gooi en vechtstreek.
Als ik dit formulier invul maakt dat op mij de indruk dat de provincie zegt: Ja, je mag nou wel een vergunning hebben van de gemeente en van het waterschap, maar wij willen er ook nog iets over zeggen. Dus moeten we zo ongeveer alles wat we in de vergunning bij gemeente en waterschap al hebben gedocumenteerd nog eens meesturen. 
KLIC melding voor graafwerkzaamheden
En dan blijkt dat die ontgrondingsmelding bij de provincie geen kans maakt als je niet ook kan aantonen dat je een zogenaamde Klic melding hebt gedaan. Naast de gemeentevergunning, het waterschap, de provincie bemoeit zich nu dus het Kadaster met onze vijver.
Deze KLIC-melding is een melding bij het Kadaster (www.klicmelding.nl) waar alle partijen die leidingen in de grond leggen de ligging documenteren, en instructies geven voor graven. Natuurlijk is dat zeer zinvol als je in een straat gaat graven. Maar als je in een boerenakker gaat graven, dan is het toch ietwat onzinnig. Vooral als je heel precies op de kaart een punaise zet waar we gaan graven, en je krijgt daarna opmerkingen dat wij gaan graven op Paradijsvogelweg 8. Nee, dat is de boerderij aan de overkant. Maar ja, blijkbaar kent het Kadaster geen ander adres. Toch komt dat merkwaardig over.
Gelukkig is de schade hiervan maar 21,50 euro. Peanuts in vergelijking met de andere financiële tegenvallers en risico's. Opvallend was dat we binnen een dag een bericht terugkregen, dat blijkbaar automatisch gegenereerd wordt. Wel moesten we eerst een zgn. KLIC-viewer op de PC installeren om de informatie te lezen. Daarin konden we de zipfile openen met wel 20 bestanden erin.
Enigszins cynisch heb ik toch het bericht van Ziggo gelezen, dat we toch heel voorzichtig moeten zijn en alleen met de hand mogen graven bij leidingen van ziggo. Er liggen helemaal geen leidingen van Ziggo! Was het maar waar! Ziggo eist dat we werken volgens CROW-publicatie-250 "Richtlijn zorgvuldig graafproces". Toch maar even gegoogled. Kost 35 euro. Een stuk duurder dan de KLIC melding. Ik denk dat we dat laten zitten. Nee, toch op internet gevonden: http://www.agripress.nl/_STUDIOEMMA_UPLOADS/downloads/25_0_1.pdf. Leuk leesvoer voor de loonwerker.
Op de website van Klicmelding.nl valt te lezen "Tevens sturen wij u per post een rapport toe waarin alle gegevens en tekeningen van uw klic-melding zijn gerangschikt, inclusief A3 overzichtstekening in kleur ! Dit is erg handig omdat u verplicht bent de tekeningen tijdens de graaf-werkzaamheden op de werklocatie bij u te hebben." Ik denk dat dat een leeg A3-tje wordt.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vandaag werden wij verrast door een pakketje. Dit keer geen 3,8 kilogram vergunning. Het was een lichter, maar groter pakketje.
Marien heeft het verwachtingvol opengemaakt. In een mooi zeskantig pakket troffen wij een hazelnootboom aan.
Op de labels feliceert de gemeente Almere ons met het verkrijgen van de omgevingsvergunning. We vinden het een leuk gebaar! De hazelaar krijgt een mooi plekje tussen alle andere (100) hazelaars!
Dank je wel gemeente Almere! Voor ons was het een spannend proces, dat was het voor jullie ook! Daarom ook voor jullie felicitaties.
We nodigen jullie van harte uit om te zijner tijd de vruchten te komen plukken! Ook dan zijn er vast harde noten te kraken!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Ons plan is eigenlijk om pas in de loop van komend jaar in de verkoop te gaan.....
Maar de bank vindt het (op het laatste moment!) nodig om toch zeker te weten dat ons huis genoeg waard is voor de hypotheek....
Dus hals over kop hebben we toch een makelaar ingeschakeld, om die waarde te bepalen. We bellen. Kunnen jullie zorgen dat we 5 januari een waardebepaling hebben? Nou, daar gaan we naar kijken.....
Tien minuten later worden we gebeld: morgenochtend om 11 uur staat de makelaar op jullie stoep....
Holy...... We zetten alles op alles om het huis opgeruimd, aan kant en zo voordelig mogelijk te kunnen laten zien..... Alsof zo'n man daar niet doorheen kan kijken. Maar we nemen het zekere voor het onzekere.
De volgende ochtend worden we gebeld: de makelaar komt een kwartiertje later. Gelukkig waren we toen al klaar.
We zijn benieuwd naar de uitkomst!
Overigens is het best lekker om met zo'n opgeruimd huis de kerst in te gaan.
Naschrift: de waarde is conform onze verwachting vastgesteld. Daar zijn we blij mee. Maar dat moeten we natuurlijk nog wel realiseren.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Er was een pakketje bezorgd bij de buren. Het paste niet door de brievenbus. Niet één maar twee dikke enveloppen van de gemeente Almere: De vergunning is binnen! De inzagetermijn is afgelopen zonder dat er zienswijzen tegen ons plan zijn ingediend. Jippie! Wat ons betreft had dat in een kort briefje gekund, maar nee, alle documenten die bij de vergunning horen worden uitgeprint en meegestuurd. Inclusief de Intergemeentelijke Structuurvisie Oosterwold. Kortom, er is een hele boom geveld om al dit papier uit te draaien. Gewogen: 3800 gram schoon aan de haak. Het was een zware bevalling. Nu moet de boorteling nog zes weken in de couveuse. Dat is de periode dat er formeel nog bezwaar kan worden aangetekend. Aangezien er geen zienswijzes zijn ingediend, verwachten we die bezwaren niet. Het ligt ook meer voor de hand dat mensen met bezwaren tegen Oosterwold die kenbaar maken als bezwaar tegen het algemene bestemmingsplan, en niet tegen ons initiatief. Als alles nu goed verloopt kan de acte van levering passeren op 29 januari.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Gisteren ben ik op bezoek geweest bij mijn zwager Kees en zus Wilma. Behalve het knutselen aan computerperikelen, hadden we ook nog tijd om langs te gaan bij een kennis, die naast een tuincentrum ook een hobby tuin heeft met veel soorten wilgen en andere inheemse bomen. Waarschijnlijk kan ik daar de komende maand wel een dagje helpen wilgen knotten, en dan gesnoeide takken meenemen voor ons landje.
We kwamen onderweg takken tegen van boswilg die door de gemeente waren gesnoeid. Die boswilg krijgt in het voorjaar mooie zilverwitte katjes met geel stuifmeel. Dat leverde al een auto vol met takken op, die voorlopig in de paddenpoel bij Wilma en Kees worden gestald. Dat is een goed begin voor een eigen wilgenkwekerij.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Hier schrijven we vooral over de nieuwe plannen van Oosterwold. Deze week moesten we in de straat bij ons huidige huis meemaken waarom wij graag in eigen beheer een landschap ontwikkelen. Er staat - er stond een prachtige grote els langs het fietspad dat grens aan ons huis. Elzen worden vaak als houtsingel geplant langs het water, en worden dan regelmatig gesnoeid, en worden niet groter dan een meter of acht. Deze had de gelegenheid gehad om uit te groeien tot een forse hoogte en een dikke stam gekregen van ruim zestig centimeter.
Wij vonden dat die els ideaal stond. Ten noord-oosten van het huis van onze overburen, dus voor hen nam de els zon weg. Voor onze oosterburen, was de afstand voldoende, met eerst 10 meter gras en fietspad, dan schuurtjes, en dan nog 15 meter tuin. Kortom een sieraad voor de wijk.
Maar blijkbaar heeft er toch ooit iemand geklaagd. En dan komt zo’n boom op de rooilijst. Er is niemand van de gemeente die zich afvraagt of die boom een positieve waarde heeft voor de wijk. Er wordt geklaagd, dus moet de boom weg.
De boomhakkers kwamen vragen of ik mijn auto kon weghalen. Anders had ik het niet eens geweten. Ik bellen naar de gemeente. De wijkopzichter was onderweg, en die zou wel langskomen. Hij kwam langs. Ja hij had deze wijk nog maar kort onder zijn hoede. Tsja, er zal vast wel geklaagd zijn over schaduw (of vallende blaadjes). 
Als ik wilde dat bomen blijven staan, dan kon ik het beste twee keer per jaar de bomenrooilijst bekijken. Geen idee waar ik zoiets zou kunnen vinden. Maar het is toch te zot voor woorden, dat je als bewoner van een straat op een gemeentelijke bomenrooilijst moet kijken om bezwaar te kunnen aantekenen en te voorkomen dat een boom voor je deur wordt omgehakt? 
Als de bomenzagers eenmaal in de boom zitten is er geen houwen meer aan. Binnen een uur gaan alle kleinere takken (tot 5 meter) met oorverdovend lawaai door de hakselaar.
Het meeste pijn doet het nog dat er niemand bij zo’n beslissing er een moment bij stil heeft gestaan dat een boom waarde heeft, die je kunt beschermen. Wat een armoe.
Voor ons huis ligt een stukje gemeentegroen. Althans. Het was eerst groen, met wat heesters en een hekje. Het hekje is weggehaald, en ondanks het voorstel voor spiraea heesters is er toch gras ingezaaid. Blijkbaar goedkoper. Helaas heeft dit een ongewenste bijwerking. Dit stukje gras is nu een stukje doorrijd groen geworden. Zeg maar het verlengde van de openbare weg. In enkele maanden tijd zijn daar een stuk of vijf keer auto’s en vrachtautos doorheen gereden. Om spullen af te leveren. En nu kwam dus een reusachtige happer voor de takken van de els er even doorheen rijden. Het lijkt zo iedere week wel een cross terrein. Als tenslotte de restanten van het houthakselen er zijn achtergelaten, is het een woestenij. Ik geloof dat ik mijn gedachten en hoop ga vestigen op Oosterwold.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Sinterklaas kwam dit jaar wellicht voor het laatst in ons oude huis langs.
Marien kreeg van de sint een bak met bolletjes:
De Sint had zich vermoeid om voor mij geen gedichten, maar liederen te schrijven. We hebben ze met ons viertjes (Marien aan de piano) gezamenlijk uit volle borst gezongen. Enkele daarvan wil ik jullie niet onthouden:
(op de melodie van Zie ginds komt de stoomboot)
Zie ginds komt de woning met panelen en glas
Geheel zelfvoorzienend, gebruikt ook geen gas
Hoe rolt het hangbuikzwijntje door modder en gras
Zo leggen de kippen op stro en op vlas
Je knecht staat te lachen en roept elk reeds toe
Daar zit de steenuil en daar de oehoe
Oh lieve facebookvriendjes kom er toch bij
Er is hier veel ruimte, voor jou en voor mij
(op de melodie van Daar wordt aan de deur geklopt)
Daar wordt op facebook bevriend
welkom aan elke vriend
Daar wordt op facebook bevriend
Wat komt daar uit
Toewijding is alom
Maar wie zegt nou ik kom
Want met 100 vrienden nu
Nog steeds geen buur
(op de melodie van: De zak van sinterklaas)
De buur van t paradijs
Paradijs, paradijs
De buur van t paradijs
Ja die heeft eisen op een lijst
Daar stopt hij daar stopt hij
Daar stopt hij vol eigenzin
Nou wilt hij, nou wilt hij
doorgang voor de drive-in
De buur van t paradijs
Paradijs paradijs
De buur van t paradijs
Ja hij heet Gijs en hij is grijs
Hoe moeten jullie nou bepalen
Wat het wordt ja wat het wordt
Hoe moeten jullie nou bepalen
Oermeer of vissersfjord
Speel dan maar gauw het spel
Voedselbos permacultuur
Speel dan maar gauw het spel
Speel het dan lief en vanavond wel
Elke beurt krijg je de kans
Krijg je de kans, krijg je de kans
Elke beurt krijg je een kans
En krijg als je wint een mooie krans.
Maar het spel is niet compleet
Niet compleet, niet compleet
Totdat jij weet
welke eis aan de buren kleeft
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vandaag ontvingen wij een dik pak papier van de gemeente. Hierin staat onder andere de naam die wij op de straatnaambordjes moeten zetten:
Gelijktijdig met de naam Robert Fruinweg, heeft de straatnaamcommissie de naam Magisterhorst vastgesteld. We nemen aan dat onze wijk zo gaat heten.
Wie was Robert Fruin?
Robert Fruin ( Rotterdam 14 Nov. 1823 - Leiden 29 Jan. 1899) wordt beschreven als de eerste wetenschappelijke geschiedschrijver is Nederland.
In het Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7 (P.J. Blok en P.C. Molhuysen) omschrijven Blok en Molhuysen zijn belangrijkste werk: "Tien jaren uit den tachtigjarigen oorlog" als volgt
|
(1857-58; nieuwe uitgave, Amsterdam 1861; 3e dr. 's Gravenhage 1882; 4e dr. 's Gravenhage 1889; 5e dr. 's Gravenhage 1897; 6e dr. 's Gravenhage 1904). Dit boek gaf iets geheel nieuws, de beschrijving van de ontwikkeling van land en volk in een gewichtige periode van overgang, bezien van verschillende zijden. Uit de bronnen zelf puttende, gaf Fruin een uitbeelding van een zeer belangrijke, vroeger weinig behandelde periode: niet alleen de politieke geschiedenis werd hier ontvouwd, maar ook de economische historie en ook de geschiedenis van het geestelijk leven van ons volk; dat alles wordt samengevoegd tot een eenheid, die waarlijk het beeld geeft van land en volk op het einde der zestiende eeuw. |
Robert Fruin is geboren in Rotterdam, maar is vanaf 1860 hoogleraar in Leiden.
Links een foto van Jan Goedeljee uit 1879 van Robert Fruin.
Maar natuurlijk gaan wij ook bordjes bestellen met :
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Afgelopen weekend waren we bij mijn schoonouders in de Achterhoek. Mijn schoonvader Arie had een verrassing voor mij: twee oude boekjes uit zijn studietijd met fruitrassen die hij allemaal moest leren, als handelaar in fruit.En een boekje met aardappelrassen. Tegenwoordig eten we alleen aardappels uit de supermarkt waarbij er niet veel meer op staat dan vast of kruimig. Maar vroeger adverteerde de groenteboer met speciale aardappelen, met bijzondere smaak of een vroege nieuwe oogst.In beide boekjes staat voorin: 'niet in de handel' omdat ze alleen voor studiedoeleinden werden verspreid door de Stichting Vakonderwijs voor de Detailhandel in Aardappelen, Groenten en Fruit, 's-Gravenhage.
De eerste druk van de kleine Nederlandse Aardappelatlas is uit 1950; deze tweede druk is ongedateerd maar zal ongeveer 1960 zijn gedrukt, met prachtige getekende en ingekleurde platen met zeer preciese detaillering.Zelfs de vorm en kleur van de uitlopers is gedocumenteerd.Ook staan er nog aantekeningen van Arie bijgeschreven. 
Ook in het boekje VruchtenParade; Nederlandse Appel- en Perenrassen alsmede de meest voorkomende 'zachte' vruchtsoorten zijn regelmatig aantekeningen te vinden. Evenals een los blaadje met getypt: Proefwerk No.1 Vakcursus te Den Bosch 1970-1971. Arie heeft al rond 1960 examen gedaan. Zou dat misschien toch een proefwerk van Ria zijn geweest.Het is tegenwoordig niet meer voor te stellen dat een docent een proefwerk met de hand ging typen. Zelfs niet met de stencil-machine vermenigvuldigd. De doorslag op het papiertje, inclusief typfouten laat geen twijfel bestaan.
Inhoudelijk interessant is natuurlijk dat in beide boekjes fruit- en aardappelrassen beschreven staan, die je tegenwoordig niet vanzelfsprekend meer tegenkomt.En wij verheugen ons erop om in ons landschap in Oosterwold veel verschillende fruitrassen te kweken. Tenslotte krijgen de boekjes zo een tweede leven. Het blijft in de familie.
We hebben het boekje nog op de proef gesteld: We hadden appels meegenomen van onze eigen boom. Tsja, ze lijken met hun eigenaardige vorm wel wat op de Present van Engeland, maar ze zijn steviger en ook roder van kleur. Arie proeft, en houdt het op een Bellefleur. Die stond niet in het boekje. Even opzoeken op internet. Inderdaad lijkt de Drentse Bellefleur wel een beetje op de vorm . Of toch een Groninger Kroon? Of toch een Princess Noble? Het blijft een beetje gissen.
Wat we wel konden determineren dat waren de tamme kastanjes die die vroegere buurman had geplant langs de oprijlaan, en die nu overvloedig hun bolsters afwerpen. De oogst: ruim 4,5 kilogram kastanjes. Driekwart in een emmer met zand en tuingrond, om later uit te zaaien in Oosterwold. De rest eten we op, met spruitjes of zuurkool.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
In oktober vorig jaar ben ik deze webpagina gestart.
Vandaag heb ik groot onderhoud gedaan. De blog werd te traag. Daarom zijn de eerste vijf blogs vanaf nu automatisch te zien en moet je voor de andere blogs doorklikken. Wat hebben we in een jaar veel beleefd zeg.....
Verder heb ik alle artikelen van tags voorzien zodat relevante artikelen makkelijker gevonden kunnen worden binnen de blog.
En de site heeft inmiddels 3568 individuele bezoekers gehad! Immens.
Inmiddels hebben we 80 (!) blogs geschreven. Dat is elke 4,5 dag een verhaaltje. Dit is vast ons meest beschreven jaar geweest (volgend jaar hebben we daar in verband met de bouw vast geen tijd voor...)
Maar wat hebben we ook veel vrienden gemaakt.
Op facebook hebben we inmiddels 127 vrienden: Facebook Paradijsvogelbosje
En 5 toekomstige buren: verslag burendag
't Zou zomaar nog eens kunnen lukken in Oosterwold!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vandaag was best een spannende dag. Althans dat vond ik zelf. Wordt ons wijkje echt een wijk?
In de buurt van het Paradijsvogelbosje hebben zich inmiddels vijf buren gemeld. We ontmoeten elkaar bij Marjon en Bertel die ons in Almere Haven hebben uitgenodigd. We bespraken met elkaar onze dromen, wensen, maar ook mogelijke obstakels en vooral de onduidelijkheden. We tasten af wat we met elkaar wel en niet willen regelen. Vragen als: hoe leg je een weg aan, hoe gaan we om met het aansluiten van water, wanneer vraag je je aansluitingen aan, hoe ver zijn jullie met je overeenkomsten, is jullie vergunning er eindelijk door.... ? komen uitgebreid aan bod. Maar ook: wat voor buurt willen we samen zijn?
Deze vijf toekomstige buren hebben ook hun wensen voor een kavel bij de gebiedsregisseur neergelegd. Op basis van deze wensen is een kaartje gemaakt om te kijken of de wensen daarmee goed uitkomen en passen.
Daarmee wordt de stand van de wijk ongeveer zoals op onderstaande kaartje staat. Ineens gaat het heel hard en lijken we buren te krijgen voor ongeveer een derde van onze wijk!
Bovenstaande tekening is mijn vrije interpretatie van wat ongeveer de plannen zijn. Over de precieze vorm van de twee kavels linksonder wordt nog gesproken. (de grootte klopt wel ongeveer) De vorm van de weg lijkt daarmee ook een voorlopige vorm te krijgen. Hoe de weg doorloopt is deels afhankelijk van de volgende initiatiefnemers die aansluiten. Willen zij een kavel van ongeveer 80 meter diep of liever iets van 40 meter (en dan met z'n tweeën tegenover elkaar). Beide mogelijkheden zijn aanwezig. Dus: wie volgt?
Na een gezellige middag gaan we voldaan uit elkaar, we gaan die wijk met elkaar maken! Dank voor de ontvangst Marjon en Bertel.
Subcategorieën
koorblog Aantal artikelen: 5
