Vandaag werd er in Almere een conferentie gehouden over de gebiedsontwikkeling in Oosterwold. In de Stadsschouwburg van Almere.
Ik mocht er samen met Jikke Balkema van het waterschap Zuiderzeeland een zogenaamd ‘WaterLab’ begeleiden. Zeg maar een kringgesprek rondom het thema water en waterbeheer.
Deze conferentie was georganiseerd door o.a. de Gemeentes Almere en Zeewolde, en de Rijksoverheid. De Stichting Buitenstad was bij het initiatief tot deze conferentie wel betrokken, maar heeft zich verder wat afzijdig gehouden van de organisatie, wat misschien te merken was aan de conferentie, in ieder geval aan het ontbreken van die achterban.
De Conferentie was bedoeld voor ‘professionals’ wat ik met quotes schrijf, omdat dat hele begrip professional een beetje haaks staat op het gedachtengoed dat nu juist in Oosterwold wordt gestimuleerd: Vraaggestuurde gebiedsontwikkeling, waarbij de initiatiefnemer zoveel mogelijk alles doet. Is de initiatiefnemer dan de professional? Zou ik van mezelf niet willen zeggen. In ieder geval waren er mensen van gemeenten, waterschappen, rijksoverheid, Vitens (waternetwerk), en een paar architecten en projectontwikkelaars. En natuurlijk spelen zij een cruciale rol in het faciliteren van deze nieuwe manier van werken.
Na de aftrap door de wethouder van Zeewolde heeft de Gebiedsregisseur Esther Geuting de werkwijze met regels van Oosterwold toegelicht en het heugelijke feit verkondigd dat er nu al 185 initiatieven lopen. Veel meer dan was verwacht een jaar geleden.
Daarna mochten een vijftal initiatieven zich presenteren. Met name de presentatie van Frank Meijers maakte indruk omdat hij naast veel positieve zaken en enthousiasme ook de belemmeringen in de samenwerking met de gemeente in onbedekte termen benoemde. Er was geen moment in de hele dag dat er meer energie stroomde door de zaal. En wellicht raakte Frank daarmee aan een kernpunt van deze nieuwe manier van werken: spreek elkaar direct aan in dezelfde taal, en noem man en paard. Natuurlijk gaat het niet allemaal in een keer goed. Maar het is al een hele opluchting om dat recht voor zijn raap  uitgesproken te horen.
Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan: want de dames en heren planologen en vergunningverleners komen van een andere wereld: van centraal gestuurde plannen op grote schaal op basis van grootse beleidsvisies en ontwikkelplannen. Zo is Nederland opgebouwd sinds de oorlog en de hongerwinter, zoals we leren uit het college van hoogleraar Eric Luiten.

In de werkwijze van Oosterwold moeten de beleidsmakers en toetsers op hun handen gaan zitten, en wachten totdat de initiatiefnemers komen met een plan. En dat plan biedt geen zekerheid voor hoe Oosterwold er over 10 of 20 jaar uit gaat zien. Het zijn immers bijna allemaal mini-plannen; postzegelbestemmingsplannen zoals ze dat noemen. Kan dat, een gebied ontwikkelen als een verzameling van mini-plannen? Kan je als overheid zover terugtreden, dat je niet weet hoe het landschap er over enkele tientallen jaren uitziet? Een pessimist (of realist) zal misschien zeggen, dat de overheid dat ook niet wist toen ze allemaal grootse plannen lanceerden, omdat die plannen toch altijd anders uitvallen dan bedacht. Niemand had bijvoorbeeld de crisis verwacht, en de impact die dat nog steeds heeft op de woningsector.
Het is ook niet zo dat de gemeente alleen maar afwacht. Er zijn regels opgesteld die het speelveld voor Oosterwold uitzetten. En daarvoor zijn afspraken gemaakt met veel betrokken partijen zoals het Waterschap, Provincie, het Rijk (eigenaar van veel gronden in Oosterwold). En het nieuwe Ontwikkelplan Oosterwold is gemaakt en wordt hopelijk in December bekrachtigd.

Dat brengt ons precies waar we nu staan: de eerste initiatiefnemers krijgen hun vergunning (met vertraging) beschikbaar en kunnen eind van dit jaar gaan beginnen. Dat betekent ook dat pas nu initiatiefnemers en betrokkenen van de gemeente en waterschappen aan den lijve ondervinden hoe die nieuwe samenwerking verloopt. Alle strubbelingen, misverstanden, wachttijden zijn nieuw omdat ze niet alleen voor de initiatiefnemer maar ook voor de gemeente een eerste praktijktoets bieden.
In die zin hou ik mijn hart vast voor het nieuwe ontwikkelplan, want dat nieuwe plan is ook nog niet getoetst op de praktische uitvoerbaarheid.
En eigenlijk ligt hier ook een zwakte van de conferentie van vandaag. Er was wel inbreng van initiatiefnemers, maar alleen in de zogenaamde ‘Laboratoria’ was er echte interactie. In de presentaties en commentaren van beleidsmakers werd geen ruimte genomen voor interactie met initiatiefnemers, die behalve de genodigden (omdat ze een onderdeel presenteerden of begeleiden) vrijwel niet aanwezig waren. En het is misschien mijn gekleurde bril als initiatiefnemer, maar ik mis scherpte en focus als al die beleidsvragen niet getoetst worden aan een concreet plan op een concrete kavel.

Daarom heb ik het ‘WaterLab’ positief ervaren. Er was een kring van ongeveer tien belangstellenden, waarmee we aandachtspunten rond water en waterbeheer bespraken. Voor mij als initiatiefnemer heeft water niet alleen betrekking heeft op waterzuivering en waterbeheer / afwatering, maar zoek ik ook een meerwaarde van water voor recreatie, landbouw en ecologie. En wij willen die meerwaarde realiseren in combinatie met wonen en werken. Daar ligt natuurlijk ook een motivatie om waterzuivering en waterbeheer op onze eigen kavel en binnen onze wijk met een VVE goed te regelen. Anders zit je immers in je eigen troep. Het is opvallend hoe concreet je beleid en oplossingen bij elkaar kunt brengen als je die betrekt op de concrete situatie van één kavel en één initiatief. Dan komt waterzuivering ter sprake in direct verband met technische oplossingen, en kan je risico’s vertalen naar concrete gevolgen.

Als ik de discussie in de groep probeer samen te vatten, dan kan dat het beste met de drie trefwoorden die ook aan het einde van de dag plenair zijn teruggegeven:

Doelvoorschriften: Het waterschap geeft in de vergunning doelvoorschriften: Dat klinkt technisch maar zegt in feite niet meer dan dat het doel is goed gezuiverd water te bereiken. En dat kunnen ze meten als ze het water onderzoeken. Dat laat aan de initiatiefnemer de ruimte om naar eigen keuze technische middelen in te zetten om die kwaliteit van zuivering te realiseren. Dat is overigens geen rocket-science. Er zijn beproefde methodes van een combinatie van een Septic-tank met Helofytenfilter, die voldoen aan die doelvoorschriften. Doelvoorschriften wil dus vooral zeggen: het achterwege laten van restrictieve middelvoorschriften: je moet het zo doen anders is het fout. Het legt onverminderd de plicht op om het goed te regelen, maar je kunt daarin zelf bepalen hoe.

Schaalniveau: De meeste initiatiefnemers regelen nu als pioniers de waterzuivering in hun eentje, evenals de waterberging op hun eigen kavel. Als Oosterwold een succes wordt en de initiatieven richting 1000 gaan lopen, dan wordt het de vraag of al die één-pitters voor waterzuivering gezamenlijk het gewenste resultaat opleveren. Wordt het dan wellicht zinvol om binnen een wijk als collectief een gezamenlijke waterzuivering te regelen? Dat vraagt zeker veel van de organisatiekracht van de initiatiefnemers, als de gemeente en het waterschap dat geheel aan de initiatiefnemers wil overlaten. Of moet daar in de toekomst toch ook op gestuurd worden? Tenminste in voorlichting over de mogelijkheden, en voordelen van collectieve inrichting.

Bijstellen in de tijd: Het ligt voor de hand dat het waterschap aan initiatiefnemers vraagt om maatregelen voor zuivering te nemen die passen binnen de mogelijkheden die zich nu aandienen. Dat heet met een deftige formulering: ‘de stand der techniek’. Maar als we erkennen dat we helemaal niet weten hoe Oosterwold er over 10 of 20 jaar uitziet, dan weten we ook niet wat het waterbeheer vraagt tegen die tijd. En daarnaast zullen er over 10 jaar nieuwe technieken beschikbaar komen voor zuivering of waterregulering. Dan ligt het voor de hand dat waterschappen zelf die nieuwe technieken gaan toepassen voor hun eigen zuivering, en van initiatiefnemers in Oosterwold ook mogen verwachten dat die zich inspannen voor een up-to-date werkwijze om hun water te zuiveren. Je moet dus niet alleen handhaven als waterschap, maar ook met initiatiefnemers actief blijven uitwisselen over mogelijkheden, verwachtingen en eisen aan een duurzaam waterbeheer. En dat geldt in het bijzonder als in de toekomst kavel overgaan naar een nieuwe eigenaar die zich niet meer zo als pionier verbonden voelt met het gedachtengoed van Oosterwold.

Misschien vond ik het leukste van deze conferentie nog wel om met Jikke Balkema van het Waterschap Zuiderzeeland de bijeenkomst voor te bereiden. Want in het WaterLab was de discussietijd toch te kort om dieper op vragen in te gaan, en door te dringen tot de kern van hoe je wilt organiseren, en hoe dat nu en in de toekomst misschien nog beter kan. Het pleit voor het Waterschap dat zij zich proberen terughoudend op te stellen ten aanzien van restrictieve regels, juist om de initiatieven een kans te geven zich te ontplooien en te bewijzen in de zin van een duurzaam waterbeleid.

De genoemde Eric Luiten beëindigde zijn 'college' met twee doembeelden over de toekomst van Oosterwold. De ene, dat Oosterwold vol komt te hangen met bordjes Verboden Toegang, en de andere dat er in het geheel geen collectieve voorzieningen komen. Met twee pregnante iconische plaatjes erbij. Ik deel die zorg niet. Deze doembeelden geven vooral blijk van een extern gezichtspunt, dat wellicht een klassiek voorbeeld levert van de ouderwetse overheid. Passend in de filosofie van Oosterwold is dat de collectieve voorzieningen niet alleen volgend zijn op de ontwikkelingen, maar dat initiatiefnemers zelf vanuit collectieve samenwerking de eerste stappen nemen voor deze voorzieningen. Dat zie je nu al aan plannen over gezamenlijke kinderopvang of school. Maar het is natuurlijk breder. Collectieve voorzieningen zijn altijd een uitwerking van zorgen voor je omgeving. En er is niets dat de toekomstige Oosterwolders liever willen dan: zelf zorgen voor je omgeving. Voor mensen, voor het landschap, voor water, voor ecodiversiteit. Om gebiedsregisseur Esther Geuting te citeren: het zit in het DNA van deze mensen, en dat brengen we naar Oosterwold.

Aan het einde van de dag werd Ivonne de Nood voorgesteld als nieuwe gebiedsregisseur, die meer tijd heeft dan Esther om alle initiatieven te begeleiden. Het zou prachtig zijn als nieuwe initiatiefnemers hiermee sneller de stap kunnen zetten van droom naar een concreet plan voor een kavel, en een soepele overgang naar de vergunningsaanvraag binnen bereik komt.

 

Soms worden wij een beetje moedeloos. Een procedure die ons is voorgesteld als dat ie 6 maanden zou duren, gaat in de praktijk 10 maanden duren zoals het er nu uitziet. Ons voorhoofd is inmiddels één grote blauwe plek.

Heel lief sturen vrienden dan foto''s ter inspiratie.

 

AMFITHEATER

 

 

SPELEN (lekker wild, veel aanleidingen, weinig bedacht)

  

Je kunt water met een brug oversteken, maar ook...

  

En Paradijsvogels hebben de Aronskelken die vorige week nog bij ons lagen over Oosterwold uitgevlogen!

Fijne vrienden die je van inspiratie voorzien! Dank Guido! (www.belevenisonderwijs.nl)

Hoewel dat nog niet geldt voor de vergunningen, is het in de natuur nu oogsttijd. Omdat we dus nog niet bij het Paradijsvogelbosje in de klei kunnen staan, oogsten we vanuit Hoofddorp wat we tegenkomen. Vanochtend dus een omloopje gemaakt door verwilderde bosschages (ja ik wist ook niet dat je dat woord zo hoort te schrijven). Met zo’n rijke oogst aan bessen ga je begrijpen hoe een boer zich moet voelen als hij zijn oogst heeft binnengehaald.


Een bonus was wel dat in een stukje bos, ingeklemd tussen een sloot en een industrieterrein enorme hoeveelheden aronskelk hun zaad-stelen met feloranje bessen. Die zitten op een soort knots die eerst fier uit de grond steekt, maar bij rijping als het ware kamikaze pleegt, en slap omknakt. We hebben uiteraard lang niet alles meegenomen, maar zo’n verzameling oogt toch al overweldigend!
Twee straten van ons huis vandaan heeft de gemeente de slootkant gemaaid, en daarmee een paar honderd lisdoddes omver gehaald. Deze rietsigaren willen wij ook graag in Oosterwold, dus deze hoeven we niet eens te plukken. 

En verder: meidoornbessen, vooral hele dikke ( je weet nooit of uit de zaadjes ook weer dezelfde planten komen, maar toch).
En heel veel ligusterbessen. Traditioneel bekend als oer-Hollandse haagbeplanting. Maar als je de liguster niet iedere week met de heggenschaar bewerkt, komen er prachtige pluimen, die fantastisch ruikende bloemtrossen geven, en in het najaar trossen met zwarte bessen, waar de vogels dankbaar op foerageren. 
Bessen van Sporkehout, ook wat bessen van Kornoelje, hoewel ik niet zo van kornoelje houd, maar als bessenstruik is hij voor vogels welkom.
Vanmiddag hebben we nog door de Kennemerduinen gelopen. In de bossen vind je vooral eikels, die we voor de lol geplukt hebben, en die in ieder geval de grond in mogen, en dan zien we wel wat er van komt.
Ook hebben we veel verschillende soorten rozebottels geplukt, Mooie kleine trosrozen aan de rand van de Heimanshof. Langs de wandelpaden kleine rozebottels (egelantier?) en een paar botanische rozen met dikke zaden. En in de duinen zie je duinrozen met zwarte rozebottels.
In de duinen, vooral in het zand langs de meertjes groeien heel veel Teunisbloemen.

En verder: Chichorei, Gele lis, Koninginnekruid, hazelnoten, duindoorns, kardinaalsmutsen, sleedoorn, doornappel.

Van Esther hebben wij begrepen dat er vijf nieuwe buren rondom het Paradijsvogelbosje willen komen wonen. Zij heeft met hen gesproken. Initiatiefnemers 122, 128, 141, 150 en 156 laten hun kavels door Esther rondom ons uittekenen. (Wij houden niet van nummers, maar niet iedereen wil al "openbaar" bekend zijn en dat respecteren we graag. Daarom de nummers)

We proberen een burendag te organiseren, maar da's nog niet eenvoudig. Initiatiefnemers zijn drukke mensen! We vinden het vooral heel leuk!

 

Naast de watervergunning valt donderdag ook een brief van de gemeente in de bus. Er is van alles niet in orde met onze ecologische rapportage, volgens hen. Spellingsfouten, meldingen van korstmossen die niet terzake doen, verwijzing naar een andere flora en fauna lijst dan door de ecoloog opgesteld...... Bijzonder om eind september een dergelijk commentaar te krijgen op een stuk dat je in maart hebt laten opstellen en begin april hebt ingediend. Jammer dat de gemeente het zo groot maakt. Onderwijl wordt de behandeltermijn opgeschort.....

Want de ecoloog concludeert: in spellingsfouten mag je niet wonen!

Maandag hebben we een gesprek met vergunningen. We zullen zien hoe oplosbaar dit is.

Jahoe! Donderdag is de watervergunning binnengekomen. Een dag eerder dan door de ambtenaar beloofd.

Feitelijk zijn het twee vergunningen:

1. een vergunning voor het aanleggen van waterstaatswerken (een plas water en een sloot)

2. een vergunning voor lozing van afvalwater

 

In de vergunning voor het aanleggen van waterstaatswerken staan een aantal voorschriften:

1. je moet melden dat de werkzaamheden gaan starten en wanneer je ermee klaar bent.

2. als je aan het werk bent moet de vergunning aanwezig zijn.

3. een aantal voorwaarden ten aanzien van onderhoudswerkzaamheden

4. afvoer en transport van oppervlaktewater moet ten alle tijden zijn geborgd

5. als je verharding aanbrengt moet je hiervoor voldoende waterbergingscapaciteit aanleggen. (de tabel komt neer op voor elke honderd vierkante meter verharding ongeveer 12 m3 bergingscapaciteit) in Wateren in Oosterwold hebben we laten zien hieraan ruimschoots te voldoen.

6. ook na aanleg moet het gebied ecologisch gezond blijven.

7. drie maanden na aanleg moet de tekening van de feitelijk aangelegde watergangen, wateren, en lozingspunten bij het waterschap worden ingediend.

 

 

In de vergunning voor lozing van afvalwater staan ook een aantal voorschriften:

1. De water kwaliteit moet aan bepaalde voorwaarden voldoen

2. Er moet een controle putje zijn om die waterkwaliteit te kunnen controleren.

3. Als iemand anders de vergunning gaat uitoefenen (rechtsopvolger), moet hij/zij zich binnen 14 dagen melden bij het waterschap. Bij verkoop: melden dus, denk ik.

En oja, de watervergunning kost €150.

 

 

 

 

 

 

Gisteren liet Erik Deiman van het Waterschap weten dat wij volgende week vrijdag waarschijnlijk onze watervergunning krijgen. Daarmee lijkt de eerste vergunning over het geheel vrij te komen. Welke voorwaarden precies aan het geheel worden gekoppeld is op dit moment nog niet duidelijk. Er zijn geen aanvullende stukken opgevraagd, dus wij verwachten dat eventuele voorwaarden binnen de door ons opgegeven plannen realiseerbaar zijn.

Hartelijk dank waterschap! Op mooi, schoon en goed natuurlijk aansluitend water in Oosterwold.

 

Gisteravond hebben we met hulp van onze architect de aanvullingen op de vergunning 2e fase ingestuurd. De vraag is of hiermee in de ogen van de gemeente de aanvraag voor deze fase compleet is. We zijn benieuwd wanneer we horen hoe de beslissing in procedure gaat.

Want dan kunnen we eindelijk plannen!

Langzaam maar zeker begint het drukker en drukker te worden rondom het Paradijsvogelbosje. Met een aantal initiatiefnemers die ook heel snel gaan. Als de procedure straks 8 weken is, dan gaan de nieuwe initiatiefnemers straks net zo snel bouwen als wij. Wel lekker druk dan.

Op de kaart zien jullie de initiatiefnemers die de gemeente inmiddels op de kaart heeft gezet. Daarnaast weten wij nog van twee initiatiefnemers die nog niet bij de gemeente zijn geweest.

Omdat het goed is met elkaar kennis te maken willen we een kennismakingsmiddag/avond organiseren. Nou is het onhandige dat wij de nummers 122. 128 en 156 "kennen", maar de nummers 118 en 150 niet. In verband met privacy zegt de gemeente de gegevens niet te kunnen verstrekken. En da's heel onhandig. Dus: wie kent nummers 118 en 150 zodat wij en onze andere toekomstige buren deze initiatiefnemers kunnen ontmoeten?

Noot: Nummer 150 is niet langer een nummer, maar bij ons bekend.

Wat willen we graag aan de slag! Het kadootje voor onze 20e huwelijksverjaardag is binnen.

Deze week hebben we via marktplaats een hamer en aambeeld bemachtigd, waarmee we de zeisen kunnen haren. We maken dan het uiterste puntje van de zeis dunner en sterker! Daarna kunnen we 'm met de strekel verder slijpen.

 

Hieronder een youtubefilmpje hoe een zeis gehaard moet worden.

We houden jullie op de hoogte van de vorderingen.

Er is geluid van de overkant, zouden Frank en Jacqueline van de blog "bouwen in Oosterwold"  waarschijnljik zeggen.

Na een dringend verzoek om de toezegging van vergunningen om te bellen en een afspraak te maken na te komen, ontvangen we vandaag (zonder telefoontje en afspraak) ineens  het verzoek om onze aanvraag tweede fase omgevingsvergunning aan te vullen. We moeten op 7 punten en 4 constructieve vragen antwoord geven.

We hebben tot half oktober de tijd (onderwijl wordt natuurlijk niet besloten, noch ter inzage gelegd.)

Onze architect geeft aan dat we de vragen per ommegaande maar uiterlijk volgende week kunnen beantwoorden.

Zijn we nu weer in beweging?

Als we een voedselbos willen maken hebben we veel vruchtbomen, struiken en zaden nodig. Daarom verzamelen we heel veel zaden van gronden die lijken op de jonge zeeklei die er in Almere is. 

Inmiddels hebben we zakkenvol met dit soort grote en kleine zaden. 

Ook Wilma van www.depuntarkel.nl  verzameld er wild op los voor ons. 

Dit weekend waren de bramen aan de beurt. We hebben hele lekkere bramen in onze tuin. Eind augustus, begin september kan je middels zomerstekken de bramen vermeerderen. We gebruiken deze gelegenheid om de bramen terug te snoeien. Stiekem hadden we gehoopt om de bramen in september al in de volle grond in Oosterwold te kunnen zetten. Maar we moeten ook voorbereid zijn op een vertraging. Onze termijnen zijn vergelijkbaar met de blog die Frank aangeeft in zijn blog: https://oosterwold.wordpress.com/2015/09/03/het-is-stil-aan-de-overkant/

Dus de bramen gaan de potten in. Mocht er toch ineens sprake zijn van versnelling, dan moeten we de bramen dus verplanten! 

 

 

We bouwen heel langzaam door en houden hoop. 

Ons Paradijsvogelbosje in oprichting is vermeld op de pagina van het netwerk PermacultuuR. Grappig genoeg zijn we de eerste in Flevoland. 

Wil je onze vermelding rechtstreeks zien klik dan hier op de site van permacultuurnetwerk.eu.

 

 

Afgelopen zondag 30 augustus was er weer een Oosterwold picknick. Met overweldigende opkomst.
Voor ons is na het indienen van de vergunningsaanvraag het grote wachten aangebroken. Dan is zo’n uitwisseling met mede-initiatiefnemers zeker inspirerend. En kan je ook je hart luchten. En niet wij alleen. Alle initiatiefnemers willen natuurlijk snel. En het gaat niemand snel genoeg. Vooral in de eerste fase waar de meeste initiatiefnemers zitten: dat ze hun plannen vorm geven, en een lokatie voor een kavel moeten zoeken, en vastleggen bij de gebiedsregisseur.
Van tevoren waren we nog even naar ons beoogde landje in wording bij de Paradijsvogelweg langsgereden. Ter inspiratie hebben we de onlangs gekregen zeis meegenomen. Je weet nooit. Er staan nu nog uien op het veld, en klaver en een soort koolzaad langs het bosje van Staatsbosbeheer. En in de grasstrook langs het bosje tieren de brandnetel en de distels weelderig.
Als je dan nog niet op je eigen land aan de slag kan, en je hebt een zeis in je handen, tsja, dan zijn die brandnetels en distels een gewillige prooi. Dat scheelt immers volgend jaar een hoop uitgezaaide distels, en wellicht dat we dan die brandnetels op deze wandelstrook eerder onder de duim kunnen houden. De zeis was nog niet eens gescherpt, maar distels en brandnetels laten zich met hun stugge stelen makkelijk ommaaien.En tenslotte begin je jezelf al bijna een ambachtelijke landwerker te voelen.

!!. 

 

Een Jordanees Canadese architect heeft een oplossing verzonnen waarbij in woestijngebieden veilige woningen en water opvang plaats kan vinden. 

Het idee bestaat uit een geweven huis. Het lijkt op hoe de huid van slangen werkt. 

Hier kun je klikken als je meer over het idee wilt weten. 

 

 

De picknickbijeenkomst zondag was een groot succes! Er waren zoveel mensen dat we niet meer in staat waren om een rondje te doen met de aanwezigen over hoe ver iedereen is. Toch hebben we individueel veel mensen gesproken. Informatie uitgewisseld en vooral ook live kennis gemaakt. 

De foto hieronder heeft organisator Cathelijne van Berken op facebook geplaatst. (we waren ons fototoestel vergeten.)

Het weer droeg natuurlijk enorm bij aan de goede sfeer! 

Subcategorieën

primi sui motori con e-max.it