- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Waar begin april de ene beslissing over de andere heen buitelde en er van alles te bloggen was, is het nu op dat front wat rustiger. De bevestigingen van de aanvragen eerste fase bouwvergunning en waterverguning zijn binnen. En het is angstvallig stil. Beetje weird eigenlijk.
Er zijn twee mensen die een intentieovereenkomst hebben getekend in onze hoek, maar de wensen liggen niet allemaal tegen elkaar aan. We wachten even af en gaan op enig moment met elkaar om tafel.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Nu nog in Hoofddorp, en met ons hoofd al veel in Oosterwold.
Maar als het zoals nu een week mooi weer is knalt het groen uit de grond en springen de fruitbomen in bloei.
Ja daaraan merk je dat de bomen hier in Hoofddorp al ruim tien jaar de kans hebben gehad om te groeien. 
Maar met een beetje goede wil planten we dit najaar de eerste boompjes in Oosterwold. Dat zal dan volgendjaar nog geen appels, pruimen of walnoten opleveren, maar dat is slechts een kwestie van laten groeien.
Het is heerlijk wanneer zulk mooi weer je het idee geeft dat je in de natuur kunt leven. En van de natuur kunt leven. 
Dat je met verwondering naar het openen van de knoppen van de ginko blijft kijken, en de rode Acer.
En hommels die de kersenbloesem bevruchten. Helaas niet voor ons. 
Want de kersen zijn allemaal voor de kauwtjes, de houtduiven en de eksters. Die zullen straks niet rusten voordat alle kersen genuttigd zijn. Gelukkig is er nu eerst bloesem.
En als we eenmaal in Oosterwold wonen, komt er vast net zo'n tijger bij ons wonen, als deze buurpoes Luki. Kan die woelmuizen vangen.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Terwijl we deze week nog mijmerden over hoeveel nieuwe mensen we hadden leren kennen, doordat we in Oosterwold een plannetje hebben, rijpt bij één van de andere initiatiefnemers het idee dat Zonne op de foto hiernaast ze aan de hand deed: ze willen buren worden!
En hoewel we altijd met de verwachting hebben geleefd dat zich op enig moment mensen gingen aansluiten wordt dat nu toch werkelijkheid. En daar worden we toch best een beetje opgewonden van. Uiteindelijk tellen mensen in je buurtje toch nog net effe meer dan een mooi huis, bomen, struiken en zelfs hangbuikzwijntjes.
En ze willen ook muziekmaken! En grappig, want waar wij juist dachten: we gaan naar buiten, wij hebben geen (kleine) kinderen meer, willen zij (en ze zijn niet de enige belangstellenden die zo denken) juist met hun kinderen naar buiten. Lekker in de modder spelen, hutten bouwen.
De initiatiefnemers melden hun keuze bij Esther. We gaan rustig in gesprek en kijken waar we uitkomen. Maar andere belangstellenden blijven natuurlijk van harte welkom!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Sinds we in de kerstvakantie onze website hebben geladen, zijn er 1000 individuele verschillende bezoekers op onze website geweest. Een aantal mensen hebben ons via de website benaderd over buren worden. Soms ging dat echt over onze wijk. Andere zijn elders in Oosterwold aan het landen.
Vanaf de voorjaarsvakantie eind februari hebben we op facebook zo’n 50 nieuwe vrienden gemaakt. Op facebook heeft een tiental mensen moeilijke en makkelijke vragen per facebook gestuurd.
Daarnaast zijn we via Esther, de gebiedsregisseur benaderd door een aantal mensen. We hebben zo’n 10 mensen/gezinnen “live” gesproken. Over het algemeen krijgen wij heel veel energie van deze vragen. Het zijn namelijk bijna altijd mensen met een spannend plan of met een grote (of juist heel kleine) droom. Het gonst rond Oosterwold en rond het Paradijsvogelbosje.
En dan denk ik weer aan onze droom: met een mooi landschap onszelf, onze vrienden en ook onze bevriende (toekomstige) buren. Op vrijdagochtend een appje rondsturen en ’s avonds met een groep muziekmaken en pizza bakken of soep koken. En natuurlijk zijn we ervan overtuigd dat het een keer gaat lukken die buren…. Vandaag zou zo leuk zijn.
Het alleleukste is eigenlijk dat we nu al zoveel leuke reacties van mensen krijgen, die ons willen helpen, ideeën hebben. We leren heel veel van de (spannende) ideeën van anderen en eigenlijk zijn we vooral ook heel verbaasd over hoeveel mensen toch heel serieus met wilde plannen bezig zijn. En de laatste ontwikkelingen: ook de eerste (lieve en heel praktische) reacties van omwonenden!
Dus: Op nog heel veel leuke ontmoetingen!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vorige week meldden we dat we de ruimtelijke ordeningsprocedure waren gestart. Althans dat dachten wij op dat moment. We hadden namelijk netjes alles ingestuurd naar de gemeente, die ons intern naar een andere ambtenaar doorstuurde, want die ging erover. Kortom wij sturen onze materialen in, proberen telefonisch contact te maken, maar dat lukt een week lang (!) niet. En ... en dat baart ons zorgen, we krijgen geen ontvangstbevestiging. Na een week lezen we de blog van onze collega blogger die in vrijwel dezelfde fase zit als wij, dat hij bij www.omgevingsvergunning.nl heeft ingediend. Kortom eerstvolgende dag dat er bij de gemeente weer iemand bereikbaar is, toch nog maar een aantal keer gebeld. Het blijkt dat wij ook voor deze eerste fase via dit loket moeten. Het loket blijkt niet gemaakt voor bijzondere aanvragen als die van Oosterwold, dus uiteindelijk hebben we alles er maar als bijlagen ingeplakt.
Gelukkig hebben we nu een digitale bevestiging van zowel de omgevingsvergunning als de watervergunning. En nu 26 weken duimen draaien dan maar....
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Zou het dan nu gaan lukken?
Afgelopen weekend waren alle documenten binnen om de ruimtelijke ordeningsaanvraag te kunnen doen. We kunnen nog niet de vergunningen aanvragen omdat de ontwerpen nog niet helemaal klaar zijn. Desondanks kan de ruimtelijk ordeningsprocedure worden gestart. Deze procedure duurt nl. veel langer.
Voor de RO procedure leveren we een enorm pakket papier aan dat zelfs niet in één keer via wetransfer verstuurd kan worden. Daar gaan we dus morgen over bellen.
Met het lijstje van in te dienen documenten wil ik jullie toch nog even in een aantal van onze avonturen terugvoeren (als je op de link klikt kom je in betreffende blog terecht):
Bijlage 1: ontwikkelingsplan
Hebben we zelf geschreven. Veel van de onderdelen zijn beschreven in wonen en biotopen. Veel hiervan legden we ook al vast in onze anterieure overeenkomst. We schreven daar al eens een blog over. Nieuw in het ontwikkelplan zijn de aanduidingen van de roodvlakken (voor rood dat we nu bouwen en het rood dat we mogelijk in de toekomst nog vergunningvrij willen bouwen.), de gedetailleerde hoogtekaart (zie hiernaast) en een kaart met publieke toegankelijke gebieden.
Bijlage 2: kadastrale kaart
In den beginne heeft de kavel vele vormen gehad, maar in de kadastrale kaart hebben we de huidige vorm vastgelegd.
Bijlage 3: voorbereiding VVE weg
Deze maakte ook al deel uit van de anterieure overeenkomst. De kaart die ook in pagina over buren worden, wordt getoond. Het is de basis voor hoe we de wijk ontwikkelen.
Bijlage 4: Ecologische rapportage
In de blog Ecologisch onderzoek doen lees je hoe we met Ben veel lol in het veld hadden. We zagen veel korstmossen. En we waren blij toen de rapportage kwam.
Bijlage 5: sonderingsrapporten
Midden in de winterkou ging Hoogveld met een rupsvoertuig het land op. Spannend beelden in de blog
Bjilage 6: bodemwater onderzoek
Dit onderzoek is gelukkig door de huidige grondeigenaar gedaan.... Het levered een pakket papier van meer dan honderd pagina's op.... We zitten op zeeklei, met weinig humus en een pH van 7,1. Verder niets nieuws. De resultaten vind je hier.
Bijlage 7a: logboek kleine plannen Zuiderzeeland en volledige watertoets obv logboek kleine plannen en de waterkaart
De waterkaart zie je links. Op basis van www.dewatertoets.nl hebben we de gegevens ingevuld.
En wat (gelukkig) mag ontbreken aan het pakket: archeologisch onderzoek
Ben je zelf ook bezig met een plan: kijk dan vooral ook een op: stappenplan
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
In een proces om tot zoiets persoonlijks te komen als het ontwerpen van een eigen huis vraag je mensen, professionals om met je mee te denken. Wij vroegen een architect mee te denken terwijl wij zelf al een klein jaar aan het ontwerpen waren. Dan ben je al heel dicht bij wat je wilt. Denk je. En dan gebeuren er twee dingen: er zijn voor jou dingen vanzelfsprekend geworden die je niet meer benoemd en anderzijds denkt iemand net even anders en komt met een heel ander idee dan je verwacht.
Eerst wil je er niet aan. Misschien ben je zelfs een beetje boos. Waarom heeft ie 't allemaal niet goed begrepen? Hoe kan ie nu met zo'n idee komen? Maar dan: in zijn idee zitten ook hele leuke aspecten. Is alles waar we voor kozen wel zo belangrijk? Zeker in een klein huis is het soms een kwestie van prioriteiten stellen. En misschien moeten we onze prioriteiten helder maken. Langzaam vordert de vrijdag. We tekenen en schetsen. We vinden de buitenkant mooi. We vinden de doorsnijding mooi. We willen naar de westkant uitkijken en niet naar het noorden....
Als we nu het dak dan eens draaien hoe zou dat zijn? En dan komt dochterlief voorbij: In zo'n huis wil ik wel wonen. Misschien wil ik wel blijven als jullie doorverhuizen.
We zijn op de goede weg. Maar dan.. we sturen onze schetsen naar de architect. Oeps we hadden hen gevraagd te ontwerpen en dit plaatje ziet er toch anders uit dan wat zij ons toestuurden. We voelen dezelfde weerstand die we zelf eerst bij hun tekening voelden. Professioneel gaan ze toch aan de slag. Wij vonden het een spannende week.
En vrijdagmiddag (en ik wens jullie een goed weekend) komen de verlossende plaatjes: Het gaat goed. D. heeft het ontwerp nog verder verbeterd. We zijn opgewonden. Nu komen we in de buurt.
We besteden het weekend aan het maken van opnieuw een lijst met dingen die opvallen. Voor het kleine huis zijn het langzamerhand uitvoeringszaken. (de badkamer moet groot genoeg om een wasmachine kwijt te kunnen bijvoorbeeld).
En ondertussen komen ook de eerste optimaliseringen in de grote woning tot stand. Hier lijken we elkaar makkelijker te vinden, maar moet nog veel uitgedetailleerd worden. Dat maakt het heel spannend. Daarom nu alleen nog een spannend plaatje links dat lekker veel te raden overlaat.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Deze week heeft Ben Kruijssen van Natuuradvies zijn rapportage opgeleverd. We zijn weer een stapje dichterbij het indienen van de aanvraag wijziging bestemmingsplan.
In eerdere blogs hebben we melding gemaakt van hetgeen we met Ben in het veld beleefden. Beschrijving van het veldwerk en de gevonden epifyten (epi watte: korstmossen...) vind je onder veldwerk en epifyten.
Naast de constatering dat er op een veld dat 3 keer per jaar wordt omgeploegd GEEN jaarrondbroedende vogels te vinden zijn en dat er in het essenbos van Staatsbosbeheer GEEN vleermuizenholen zitten, hebben we Ben gevraagd mee te denken over kansen van ons plan.
Hij adviseert te komen met een hoogstamboomgaard (inclusief notenboom). Met het oog op de rijke vegetatie aan epifyten verwacht hij ook op de bomen die we zelf gaan kweken hiervoor interessante ontwikkelingen.
Daarnaast hoopt hij dat we knotwilgen in diverse soorten en essen als essenhakhout gaan maken.
De bosrand wordt ook diverser als een deel van de essen tot essenhakhout wordt gemaakt. Daarnaast kunnen vlieren, meidoorsn en haagbeuken de rand verlevendigen. Aangevuld met (uiteraard) inheemse besdragende struiken.
Waar we botanische kwaliteiten willen toevoegen doen we goed aan om niet de toegevoegde schrale grond met de klei te vermengen, maar deze er (los) bovenop te leggen. Klei zou anders het arme materiaal teveel verrijken, waardoor we ons doel niet bereiken.
Ergens op het terrain komt een wat afgelegen plek die rustgebied wordt. We gaan er takkenrillen maken creëren zo een gebied gunstig voor kleine zoogdieren, marterachtigen en foeragerende broedvogels.
Insectenhotels en vleermuizenkasten en andere nestkasten maken het voor vogels nog aantrekkelijker.
En we gaan zeker nog op zoek naar mogelijkheden om onze natuurmaatregelen door bijvoorbeeld landschapsbeheer ondersteunt te krijgen. (Als iemand daar al ervaring mee heeft dan horen wij dat graag!
Tot zover de natuur! Op naar de RO toets.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
In samenwerking met gemeente en provincie verbreed Rijkswaterstaat tussen nu en 2022 de A6 bij Almere.
Rijkswaterstaat heeft hierover een mooi filmpje gemaakt!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Mag ik u, lezer, lastig vallen met wat filosofie?
Friedrich Nietzsche heeft zijn hele werk en leven gericht op het onthullen van negatieve, reactieve krachten, en hij stelt daarvoor in de plaats het gebod om je leven in dienst te stellen van bevestigende krachten. Daarin, in de wil (tot macht) schuilt de werkelijke creatieve kracht, wat de enige kracht is die het voortbestaan van de wereld mogelijk maakt. In zijn krachtige taal sleept Nietzsche terloops de hele wetenschap mee in zijn vernietigende oordeel. Alle wetenschap is reactief: het meet alles af aan van tevoren opgestelde maten (waarden).
Kan je nu iets beginnen met deze filosofie? Wat doet het met mij? Die vraag drong zich op na het bezoek aan de architect Reitsema afgelopen week. Die presenteerde aan ons een nieuw ontwerp voor de kleine woning die we willen realiseren op onze kavel in Oosterwold. Daarin herkenden we direct een sterk beeld, een statement. Een strak uiterlijk, en contrast tussen open en geslotenheid, en een kruisen van lijnen van het huis en verhoogde loopvlakken (flonders) naar de toegang tot de woning.
Omdat wij ons al zo lang voorbereiden op het leven in deze woning, komen er bij het zien van dit ontwerp ook allerlei emoties en gevoelens op. Hoe ziet de woning eruit als die echt in het landschap staat? En hoe zou de ruimte voelen als je in de woning staat? Als je niet oplet, kunnen die emoties snel omslaan in .... Maar... Maar de woning voelt te smal. Maar de glazen façade voelt te donker. Maar er zitten teveel onbruikbare loopvlakken in de woning. Maar je kunt niet naar het westen kijken. Maar de zonnepanelen passen niet. Maar.... Reactieve argumenten, duiden op reactieve krachten, is het niet, Friedrich Nietzsche?
Thuisgekomen na ons architectenbezoek gingen we eerst de plattegrond opnieuw tekenen, om het gevoel voor verhoudingen in de binnenruimte te zoeken. Iets breder en minder lang. Huis verdelen in drie gelijke secties. Om de zonnepanelen opnieuw in te passen, kwam het idee op om het dak (opnieuw) te draaien. Gaat dan het hele ontwerp weer op de schop? Toch maar even tekenen. En zo komen we op een huis dat er van buiten uitziet als een geheel nieuw ontwerp. En toch, als je naar ons eerste ontwerp (simpel Landal-huisje) kijkt en naar het ontwerp van de architect, dan zou je kunnen stellen dat dit nieuwe ontwerp het beste van de twee werelden combineert. En de contour van de woning heeft karakter, een smoel! Dat is een grote en welkome inbreng van de architect.
Een veelbetekenende toets is dat onze dochter Irene ineens heel positief is over het wonen in deze woning. Het raakt zeker een snaar. Tsja, dat was ons zonder architect nog niet gelukt. En de contour van de woning heeft karakter, een smoel! 
Als we onze ontwerpschetsen naar de architect sturen, is het heel spannend hoe hij het zal ontvangen. Ik bellen: misschien Misschien maar goed dat de architect meteen met de deur in huis valt: dit hadden ze niet verwacht. Nu gaan wij weer op de ontwerpstoel zitten. Tsja, wie zit er eigenlijk op de ontwerpstoel bij zoiets als een huis bouwen?
Misschien zou Nietzsche vanuit de Dionysische hemel toekijken en met goedkeuring deze vraag aanhoren. Want voor Nietzsche moet je nooit vragen ‘Wat is?’ maar altijd ‘Wie is het die wil?’. Maar als dat zou blijven steken in een touwtrekken tussen de architect en ons, dan zou het slechts reactieve krachten losmaken en tot stilstand leiden. Waar we overheen moesten en moeten stappen is het idee, dat de ene alleen kan willen waar de andere niet wil; of iets anders wil. Want als ontwerpen een creatief proces is waarin telkens iets nieuws wordt gemaakt, ontstaat telkens nieuwe waarde. En Nietzsche is in tegenstelling tot zijn voorganger Schopenhauer geen pessimist. En dat optimisme blijkt niet alleen uit het bevestigen van je ‘eigen’ wil, maar ook uit de gedachte dat je elkaars creatieve inbreng kunt aanvoelen en begrijpen. Je kunt niet iets nieuws willen onder voorwaarde dat het voor een ander niet nieuw mag zijn. Anders gezegd: iets nieuws is nooit iemands eigendom. Anders wordt het stante pede oud en reactief. Maar iets nieuws betekent ook dat je voortbouwt op het voorgaande. Igor Stravinsky zei: "een slechte componist citeert; een goede componist steelt." Maar die uitspraak gaat er vanuit dat je het idee jezelf toe-eigent. Zo gaat het niet bij het bouwen van je eigen huis. Het gaat niet om het toe-eigenen van het ontwerp. Het gaat om het bewonen van het huis. Het leven in je droomhuis. Met het nieuwe ontwerp komen we daar vast een stap dichterbij. Het gaat leven. Het is alleen al spannend en opbouwend dat het ontwerpen van een huis met een architect tot een uitwisseling van ideeën en een dialoog wordt. Ik ben benieuwd waar we uitkomen. Het gaat er niet om WAT je bevestigt, maar DAT je bevestigt. Ja-zeggen tegen iets nieuws. Daarom zal een huis in het bouwproces ook altijd blijven veranderen.
Een bevestiging is met een keuze aan de slag gaan. Laten we dat (blijven) doen.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
De eerste oogst van dit jaar uit onze tuin is binnen: heerlijk omelet met daslook (en de restjes van eergisteren). Lekker buiten op het terras. Geweldig. 't Is te merken dat de lente is begonnen!
Tussen het genieten van het mooie weer en de ontluikende tuin in, kijk ik filmpjes over tiny houses, omdat we puzzelen met hoe we de ruimte van de kleine woning kunnen optimaliseren.
Eén van de leukste filmpjes die ik daarover kan vinden is de volgende:
En een van de plaatjes die me bijblijft is de volgende:
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vandaag kregen wij het bodemonderzoek voor het Paradijsvogelbosje toegestuurd.
In een document van meer dan honderd pagina's (dit project draagt enorm bij aan de werkgelegenheid hier ten lande!) concludeert het onderzoeksbureau dat geen bijzonderheden zijn gevonden, behalve een kleine verhoging van de stof Barium in het grondwater. Dat is geen belemmering om te kunnen ontwikkelen.
Kortom we hebben weer een stapje in de goede richting gezet.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Omdat we in Oosterwold niet aangesloten worden op het riool, maar we natuurlijk wel schoon water op onze kavel willen hebben, plaatsen we een helofytenfilter in ons landschap. Vandaag stuitte ik op een mooie film die het ROC West Brabant maakte over het zelf bouwen van een helofytenfilter.
Deze film deel ik graag met jullie!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vrijdag hebben we in het veld een heel aantal korstmossen gevonden.
Hieronder het overzicht van deze korstmossen: (klik op de naam voor de melding van Ben in waarneming.nl
Gewone haarmuts. - Orthotrichum afin.
Soortgroep: Mossen en korstmossen Familie: Orthotrichaceae (Haarmutsfamilie)
Status: inheems, Verzamelsoort Zeldzaamheid: Algemeen
Gekroesde Haarmuts - Orthotrichum pulchellum Brunt.
Soortgroep: Mossen en korstmossen Familie: Orthotrichaceae (Haarmutsfamilie) Status: inheems, Soort Zeldzaamheid: Vrij algemeen
Helmroestmos - Frullania dilatata (L.) Dumort.
Soortgroep: Mossen en korstmossen Familie: Jubulaceae (Roestmosfamilie) Status: inheems, Soort Zeldzaamheid: Algemeen
Bleek Boomvorkje - Metzgeria furcata (L.) Dumort.
Soortgroep: Mossen en korstmossen Familie: Metzgeriaceae (Boomvorkjesfamilie) Status: inheems, Soort Zeldzaamheid: Algemeen
Gewoon Schijfjesmos - Radula complanata (L.) Dumort.
Soortgroep: Mossen en korstmossen Familie: Radulaceae (Schijfjesmosfamilie) Status: inheems, Soort Zeldzaamheid: Algemeen
Knotskroesmos - Ulota bruchii Brid.
Soortgroep: Mossen en korstmossen Familie: Orthotrichaceae (Haarmutsfamilie) Status: inheems, Soort Zeldzaamheid: Algemeen
Stompe Haarmuts - Orthotrichum obtusifolium Brid.
Soortgroep: Mossen en korstmossen Familie: Orthotrichaceae (Haarmutsfamilie) Status: inheems, Soort Zeldzaamheid: Zeldzaam
Helaas is hierbij nog geen foto bijgevoegd. Het materiaal is meegenomen voor microscopisch onderzoek.
onder vermelding van:
Op iep; met talrijke gemmae; samengroeiend met oa Syntrichia papillotten en Bryum capillare
In de mail schrijft Ben hierover: "Heel bijzonder is de vondst van Orthotrichum obtusifolium. Eindelijk gevonden na 38 jaar dat ik naar mossen kijk! Op een iep langs de Paradijsvogelweg. Die iepenrij is echt heel interessant voor epifyten."
Amen.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Als initiatiefnemers moeten we alles zelf doen. .... Dus ook het ecologisch onderzoek dat nodig is voor de ruimtelijke onderbouwing.
Nou ja, zelf doen.... Het ecologisch onderzoek moet worden uitgevoerd door iemand die is aangesloten bij de beroepsgroep. Kortom, daar moesten we iemand voor inhuren. En nu we dan toch een ecoloog het veld insturen, willen we er zelf ook wat van leren. Dus: we gaan mee het veld in en spreken uitdrukkelijk niet alleen over welke natuur door ons plan wordt bedreigt (geen), maar ook over de kansen die we met elkaar zien.
Wat ia de natuurtoets:
"Bij ingrepen in het stedelijk en landelijk milieu kan aanvullend onderzoek een onderdeel zijn van de planvormingsprocedure. Een natuurtoets is nodig als er het vermoeden bestaat dat de ingrepen een effect hebben op bestaande natuurwaarden. In het geval dat er beschermde planten- of diersoorten in het plangebied voorkomen is een ontheffingsaanvraag in het kader van de Flora- en faunawet noodzakelijk. "
We constateren dat op de akker (waar binnenkort de uien worden gepoot) geen beschermde planten- en diersoorten zijn. Ons plan is dan ook geen bedreiging. De afstand van zowel de iepenrij, als de bosrand tot onze woningen is bovendien zo groot dat als er al beschermde planten en diersoorten zouden zijn deze niet bedreigd zouden worden.
Als we aankomen rijden langs de Paradijsvogelweg, raakt ecoloog Ben van Ecologisch Adviesbureau B. Kruijsen eigenlijk al een beetje opgewonden. "Wat een prachtige volwassen bomen zijn die iepen! En wat zijn ze mooi begroeid!" We zijn nog niet uitgestapt als we gewapend met opschrijfboekje, verrekijker, fototoestel en loepje op de eerste iep afstappen. Moet je kijken Marie-José wat mooi! Heb je dat hoedje op die korstmossen gezien. En het moet gezegd, wij vonden het al een mooie iepenlaan, maar deze laag leven maakt het wel nog een heel stuk mooier. De iepenlaan is een aannemelijke vliegroute voor vleermuizen (moet in de rapportage speciale aandacht krijgen), we vinden geen holen van de vleermuizen. Dat scheelt, want dan kunnen we die ook niet verstoren.
In de akker kijken we naar de klei. Kalkrijke klei, want het barst van de schelpen. Da's eigenlijk ook wel logisch, het is tenslotte de oude zeebodem. We hebben een grondboor achterin de auto gegooid omdat we willen weten hoe diep het grondwaterpeil op onze kavel is. We boren een klein gaatje en stuiten na ongeveer 55 cm op water. Met een maaiveld op -4,70 m NAP, zit bij ons het grondwater dus op -5,25 m NAP. Het is wat we ongeveer gehoopt hadden. Dit hoeft dus niet tot wijziging van de plannen te leiden.
We lopen verder langs de bosrand en ontdekken dat er in de bosrand niet alleen essen staat, maar ook haagbeuk, vlier en nog een aantal andere planten.
Waar landje eindigt (straks dan..) steken we het bosje van Staatsbosbeheer in. Uit mijn ooghoek zie ik iets bruins schieten.... Ik denk eerst dat het een eekhoorn is, maar kijk nog eens en ben blij met de verrekijker die Ben mijn heeft gegeven! Zeven (!) reeën schieten uit het bosje het open veld op. We kunnen ze uitgebreid bekijken. Vijf vrouwtjes en 2 mannetjes. Ben meldt de waarneming direct aan op waarneming.nl.
Marien weet bovenstaande foto te maken.
We duiken het bos in, want wij moeten vanmiddag epifyten kenners worden, heeft Ben zich voorgenomen. In de loop van de middag identificeren we ruim tien soorten korstmossen en maken mooie foto's met elkaar. Als het rapport en de meldingen van Ben er zijn, wijden we er een pagina aan.
We denken na over welke kansen er zin voor de bosrand, op basis van de planten die we hebben aangetroffen. We bespreken de mogelijkheid om met essenstobben te werken (zowel in de bosrand, als juist ook in onze houtwal). En als je de plaatjes hiernaast ziet, dan ben je toch om...
We vinden gekke holen in het bos, waarvan we niet kunnen thuisbrengen wie er wonen. Als één van jullie dat wel kan horen we dat graag (via contact)
Jaarrondbroedende vogels hebben we niet aangetroffen. Ook dit leidt niet tot belemmeringen.
Het was een leuke middag en we strepen weer een taakje van onze to do-list af!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
En toen zaten we zomaar met elkaar in de auto. Onze dromen opgevouwen achterin. Ooit hadden we de maquette gemaakt van chipwood platen van 60 cm breed. Daar moesten er toch twee van naast elkaar in de auto passen. Mooi niet dus. Vandaar dat ze ingewikkeld (met slaapzakken ondersteund) achter in de auto lagen. Ineens leek het wel een berglandschap.
Wat waren we nou helemaal aan het doen? Een beetje mallotige bezigheid.
We waren onderweg naar Rijssen, waar we met Theo Reitsema en Alice Bosi over onze plannen spraken.
Alice Bosi loopt een "internship" bij Theo. Mochten jullie dus Italiaanse invloeden herkennen, dan is zij daarvan waarschijnlijk de oorzaak. Het is bijzonder om je project, je ideeën waar je zelf al een driekwart jaar vorm aan geeft (dat je zoals Rothko als van vele lagen verf hebt voorzien) nu gezamenlijk verder moet brengen. Het is nodig, want het project, de woningen en de omgeving zijn nog niet af.
Theo en Alice testen een aantal ideeën over wat het betekent dat ons huis "als een zinkend schip" in de grond zakt en hoe je dat goed vorm geeft. Waar loopt het groene dak dan juist wel door, waar dan juist niet. Of is het een "cave" onder de grond die aan de zonkant echt is opengewerkt. De uitwerking van beide ideeën leiden tot een andere doorwerking. Wij hebben steeds over het huis als over een zinkend huis gesproken, dat werkte in onze ogen toch net even anders door. Beide concepten worden door Theo en Alice uitgewerkt en zullen we de volgende keer bespreken.
We bespreken een aantal concepten. Is het grote huis nou een grot onder een grasdak of zakt het huis in het landschap en moet het juist daarom van alle kanten zichtbaar zijn.
We betrappen onszelf erop vooral vanuit de praktijk te hebben gedacht. Niet zozeer vanuit concepten. Hoewel je in concepten niet woont is het toch interessant om op basis daarvan je beelden en verwachtingen te toetsen.
Weer thuis praten we er over verder en bedenken dat we niet geheel conceptloos hebben gedacht. Eigenlijk hebben we steeds over het groendak gesproken als een jas rond het huis. Een jas die bescherming biedt, maar ook (bijvoorbeeld een mooie schouder) bloot kan geven. Door wat je omhult, krijgt wat zichtbaar is meer nadruk, misschien zelfs meer waarde.
Omdat we thuisgekomen inderdaad nog aan alle kanten vol van indrukken zijn, schrijven we een brief waarin we ons "concept" toelichten, maar ook uitnodigen om het verder te brengen, aan te vullen, zo nodig zelfs om te gooien.
We zijn heel nieuwsgierig waar we samen op uitkomen.
Hieronder nog een aantal van de plaatjes die ons inspireren.
De Vouw Afvalzorg Assendelft
Deze foto deed ons nadenken over wat je nu eigenlijk ziet in glazen wanden. Rechte glazen wanden (zoals op de zuidgevel) of gekantelde wanden zoals in de westgevel.
We dromen lekker verder!
Subcategorieën
koorblog Aantal artikelen: 5
